zil
сущ. 1. зенг; kilsə zəngi килисадин зенг; qapının zəngi ракӀарин зенг; saatın zəngi сятдин зенг; zəng vurmaq а) зенг ягъун, зенгинив ваниз тун, зенгин
Полностью »is. 1) sonnette f ; sonnaille f ; qapı ~i sonnerie de porte ; elektrik ~i sonnerie f électrique ; telefon ~i coup m de téléphone, sonnerie f du téléph
Полностью »Mənbələrdə can (canq) kimi göstərilib. Görünür, canqıltı sözü ilə bağlıdır. Zanqıltı da bununla əlaqədardır
Полностью »ZƏNG1 f. pas, paxır; cəng. ZƏNG2 f. 1) səs siqnalı vermək üçün alət; 2) həmin alət vasitəsi ilə çıxarılan səs siqnalı
Полностью »i. 1. bell; qapı ~i door bell; elektrik ~i electric bell; əl ~i handbell; telefon ~i ringer; kilsə ~i bell, church bell; ~ asmaq (qapıya, heyvanın boy
Полностью »1. ZƏNG (müxtəlif mənalarda) Arası kəsilmədən çalıran zəngdən Cövdət diksinib gözlərini açdı (H.Abbaszadə); ÇINQIRIQ (köhn
Полностью »I сущ. 1. колокол. Kilsə zəngi церковный колокол 2. колокольчик 3. звонок: 1) прибор, устройство для подачи сигналов
Полностью »is. 1. Vurulduqda xüsusi səs çıxarmaq üçün içərisində metal dili olan, ağzıgen, kəsik konusşəkilli mis və ya mis ərintisindən qayrılmış alət
Полностью »