Yatmış gözəl (nağıl): Redaktələr arasındakı fərq

Vikipediya saytından
Naviqasiyaya keç Axtarışa keç
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Sətir 39: Sətir 39:
Hökmü yumşaldan pəri peyda olur, padşah və kraliçadan qalanı tərk etməyi xahiş edir.
Hökmü yumşaldan pəri peyda olur, padşah və kraliçadan qalanı tərk etməyi xahiş edir.


Bu vaxt o, qəsri köhnə yuxuya qərq edir və onun ətrafında keçilməz bir meşə böyüyür - heç kim son tarixdən əvvəl qalaya girə bilməz.
Bu vaxt o, qəsri əbədi yuxuya qərq edir və onun ətrafında keçilməz bir meşə böyüdür ki, heç kəs son tarixə qədər qalaya girə bilməsin.


100 il keçir, şahzadə görünür, qalaya girir - və şahzadə oyanır (heç bir öpüş yoxdur, o, yalnız sehrin geri çəkilmə vaxtı olduğuna görə oyandı).
100 il keçir, şahzadə oğlan peyda olur, qalaya girir - və şahzadə qız yuxudan oyanır (heç bir öpüş olmur, o, şahzadə yalnız sehrin bitmə vaxtı çatdığına görə oyanır).


Sonra - gizli bir nişan. Şahzadə hər gün arvadına baş çəkir və onların uşaqları - Day adlı oğlu və Zarya adlı qızı var.
Sonra - gizli nişan baş tutur. Şahzadə hər gün arvadına baş çəkir və onların uşaqları - Day adlı oğlu və Zarya adlı qızı var.


Lakin şahzadənin anası sevgi münasibətindən şübhələnir və oğlundan gəlinini və nəvələrini qalada onun yanına gətirməsini xahiş edir.
Lakin şahzadənin anası sevgi münasibətindən şübhələnir və oğlundan gəlinini və nəvələrini qalada onun yanına gətirməsini xahiş edir.

09:08, 14 yanvar 2022 tarixindəki versiya

Yatmış gözəl
Şahzadə Yatmış Gözəli kolların arasında dərin yuxuda tapır.
Xalq nağılı
AdıYatmış gözəl
Məlumat

Yatmış gözəl (nağıl) — ənənəvi Avropa nağılıdır.

Nağılın 1697-ci ildə Şarl Perro tərəfindən nəşr edilmiş versiyası dərsliyə çevrildi. Nağılın Qrimm qardaşlarının versiyası da məlumdur.

Aarne-Tompson təsnifatına görə, bu süjet 410 rəqəminə malikdir və süjeti fövqəltəbii qohumlar (kralın arvadı, baş qəhrəmanın ögey anası) üzərində qurulmuş nağıllara aiddir[1].

Bu nağıl üçün çoxlu rəsmlər, baletlər, filmlər var.

Süjeti

Kral və kraliçanın çoxdan gözlənilən qızı dünyaya gəlir və bir pəridən başqa krallığın bütün pərilərini bayrama dəvət edirlər - çünki o, yarım əsridi ki, öz qəsrindən ayrılmamışdı və hamı onun öldüyünü düşünürdü.

Vəftiz ziyafətinin qızğın vaxtında çağırılmamış pəri peyda olur, ona elə gəlirdi ki, ona hörmətsizlik edilir, çünki onun üçün kifayət qədər qiymətli qab-qacaq qoyulmayıb.

Çağırılmamış pərilərdən və digər birindən başqa, bütün pərilər şahzadəyə sehrli hədiyyələr təqdim etdikdə, qoca pəri Karabos şokedici kəhanətini söylədi: şahzadə barmağını cəhrənin iynəsinə sancaraq öləcək.

Sonuncu pəri hökmü yumşaldır: “Bəli, şahzadə barmağını iynəyə sancacaq, amma düz 100 il yatacaq” (Perronun orijinal variantında şahzadənin adı çəkilmir).

Padşah bütün cəhrələri və iynələri yandırmaq üçün fərman verir, amma boş yerə: 16 ildən sonra şahzadə şəhərdən kənar qəsrdə, kral fərmanı haqqında heç nə eşitməyən və ip əyirən yaşlı bir qadın tapır.

Şahzadə barmağını iynəyə sancır və yerə yıxılır. Artıq onu oyatmaq mümkün deyil.

Hökmü yumşaldan pəri peyda olur, padşah və kraliçadan qalanı tərk etməyi xahiş edir.

Bu vaxt o, qəsri əbədi yuxuya qərq edir və onun ətrafında keçilməz bir meşə böyüdür ki, heç kəs son tarixə qədər qalaya girə bilməsin.

100 il keçir, şahzadə oğlan peyda olur, qalaya girir - və şahzadə qız yuxudan oyanır (heç bir öpüş olmur, o, şahzadə yalnız sehrin bitmə vaxtı çatdığına görə oyanır).

Sonra - gizli nişan baş tutur. Şahzadə hər gün arvadına baş çəkir və onların uşaqları - Day adlı oğlu və Zarya adlı qızı var.

Lakin şahzadənin anası sevgi münasibətindən şübhələnir və oğlundan gəlinini və nəvələrini qalada onun yanına gətirməsini xahiş edir.

Adamyeyən kimi o, nəvələrini yemək həvəsini çətinliklə cilovlaya bilir.

Lakin şahzadə müharibəyə gedir və qayınana hərəkətə başlayır.

Əvvəlcə oğlunun nəvəsini, sonra nəvəsini və nəhayət, arvadını öldürüb daha dadlı bişirməyi əmr edir.

Amma eşikağası bədbəxtləri tövlədə gizlədir, kraliça isə heyvan əti verir.

Bir dəfə həyətdən keçən div kraliça tövlədən qışqırıqlar eşitdi: şahzadə bir oyun üçün oğlunu qamçılamaq qərarına gəldi.

Adamyeyən o qədər qəzəbləndi ki, qalanın həyətinə hər cür sürünənlərin olduğu bir qazan qoymağı, gəlinini və nəvələrini ora atmağı əmr etdi, amma xoşbəxtlikdən şahzadə qayıdır.

Biabırçılığa dözə bilməyən adamyeyən özü özünü qazana atır və ölür.

Nağılın sonunda əxlaq: heç bir qız titulu və var-dövləti olan bəyi gözləmək üçün bütün əsr boyu yatmaz.

Keçmişin bəzi folklorşünasları, ay təqvim sisteminin (ilin on üç aydan ibarət olduğu) on iki aylıq günəşə dəyişdirilməsinin on üçüncü pəri haqqında süjetdə öz əksini tapdığını irəli sürdülər.

Bu gün bu fikir köhnəlmiş hesab olunur.

Təsviri incəsənət

Qüstav Dore nağılın mövzusunda altı qravürdən ibarət seriya yaratmışdır.

Bir sıra rəssamlar da öz kətanlarında nağılın süjetindən istifadə etmişlər.

İstinadlar