Ömər zəmanəti (ərəb. العهدة العمرية) — xəlifə Ömər ibn Xəttab tərəfindən romalılar tərəfindən Eliya adlanan Yerusəlim xalqına verilən təhlükəsizlik zəmanəti. Zəmanətin bir neçə variantı və onların həqiqiliyinə dair müxtəlif baxışlar mövcuddur.[1]
Ənənəvi görüşdə bu, xəlifə Ömər ibn Xəttaba və b.e. 637–638-ci illərdə müsəlmanların Yerusəlimi ələ keçirdikləri vaxta aid edilir. Xristianlara kilsələri və digər mülkləri ilə bağlı verilən zəmanətlər onu şəhərin tarixinin ən mühüm sənədlərindən birinə çevirir.
Zəmanətin əhəmiyyəti Vakidi kimi erkən müsəlman tarixçiləri tərəfindən müzakirə edilir. Sənədin mətni IX, X və sonrakı əsrlərə aid əsərlərə qısaldılmış və ya tam şəkildə daxil edilmişdir.[1]