Şətt (ərəb. شط, hərf. sahil) — geologiyada Afrikanın Məğrib regionunda ilin çox hissəsi quru qalan, lakin qışda bir qədər su alan duzlu göl. Bu, səthinin hündürlüyü su səviyyəsinin və kapilyar torpağın mövqeyi ilə idarə olunur. Şəttdə su səviyyəsi aşağı düşdükdə çöküntü deflyasiyası və su səviyyəsi yüksəldikdə çöküntü yığılması baş verir.[1] Onlar dəyişkən sahillərdə, Atlas dağ silsiləsindən gələn yaz əriməsi ilə, həmçinin Böyük Səhrada ara-sıra yağış suları və ya Böyük Səhra artezian hövzəsi kimi yeraltı su mənbələri ilə əmələ gəlir.[2][3]
Sahara şəttləri nadir yağışlar zamanı fasilələrlə qidalanır. Onlar yüksək buxarlanma sürətinə məruz qalırlar, buna görə də duzlar sonda çöküntünün səthində toplanır. Əslində, şəttlər ildə illik buxarlanma dərəcələri çox vaxt illik yağıntının 20 qatını üstələyir. Bu duz yığılması, müqayisə edilə bilən dəyişkənliyə baxmayaraq, şəttlərin xüsusilə yüksək albedoya sahib olmasına səbəb ola bilər.[3] Şəttlərdə evaporitlərin çökməsi üstünlük təşkil etdiyi halda, daha rütubətli iqlim dövrlərində palçıq təbəqələri şətt səthində çökə bilər. Boş qum mənbəyinin yaxınlığında olduğu halda eol çöküntüsü də chott səthində çöküntü çöküntüsündə rol oynaya bilər.[4]
Çoxları dəniz səviyyəsindən aşağıda yerləşdiyinə görə, bəzi avropalı müstəmləkəçilər və mühəndislər Sahara şəttlərini Aralıq dənizindən və ya bəzi hallarda Atlantik okeanından kanal kəsərək Sahara dənizi adlanan daxili dəniz yaratmaq fürsəti kimi qiymətləndirirdilər. Belə bir kanal dənizdən suyun içəriyə axmasına imkan verəcəkdi. Ümid bu idi ki, bu ticarət və dəniz müharibəsini asanlaşdıracaq, həmçinin Saharanın iqlim şəraitini dəyişdirəcək.[5]