Əbdül Muis (ind. Abdoel Moeis;[1] 3 iyul 1883 – 17 iyun 1959, Bandunq) — İndoneziya yazıçısı, jurnalisti və tərcüməçisi, müasir İndoneziya realist nəsrinin qabaqcılı. İndoneziyanın Niderlanddan müstəqilliyi uğrunda hərəkatın iştirakçılarından biri.
Əbdül Muis | |
---|---|
Doğum tarixi | 3 iyul 1883 |
Vəfat tarixi | 17 iyun 1959 (75 yaşında) |
Vəfat yeri | |
Fəaliyyəti | jurnalist, siyasətçi, yazıçı |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Qərbi Sumatradakı Sunqay-Puarda anadan olmuşdur. Cakartada üç il tibb təhsili almış,[2] lakin xəstəliyinə görə təhsilini yarımçıq buraxmaq məcburiyyətində qalmışdır.[3] Onun ilk işi dövlət xidməti ilə bağlı idi, lakin daha sonra Əbdül Muis İndoneziyadakı Niderland müstəmləkə hakimiyyətlərini tənqid edən bir jurnalistə çevrilmişdir.[1] O, Qərb müəlliflərinin əsərlərini İndoneziya dilinə tərcümə etmişdir: Servantesin "Don Kixot" (1923), Mark Tvenin "Tom Soyyerin macəraları" (1928), Hektor Malonun "Ailəsiz" (1932) əsərləri buna nümunədir.
Muis İndoneziyanın siyasi həyatında daha çox iştirak etmək ümidi ilə "Sarekat İslam" azadlıq hərəkatına qoşulmuşdur.[2] İndoneziyanın müstəqilliyi məsələsinin sülh yolu ilə həllinin faydasız olduğuna əmin olmuş, ölkənin müstəmləkə hakimiyyətlərindən zorakı formada azad edilməsinin tərəfdarı idi. Buna baxmayaraq, o, daha sonra Niderland hakimiyyətinin yaratdığı nümayəndəlik orqanı olan Xalq Şurasının üzvü olmuşdur. 1922-ci ildə Muis Cogyakarta şəhərindəki tətildə iştirak etmiş, buna görə həbs edilmiş və cəzasını Qərbi Yavanın Qarut şəhərində çəkməyə göndərilmişdir.[1]
1959-cu ildə vəfat etmişdir. Bandunq şəhərində dəfn olunmuşdur.