Antimasonluq — masonluğa açıq bir müxalifət olan bir cərəyan[1]. Bununla birlikdə antimasonluğun bircinsli hərəkatı möcud deyil. Antimasonluq masonluğa düşmən olan bəzən bir-birinə kəskin formada uyğun olmayan qrupların tənqidi iradlarından ibarətdir.
Ən erkən[2] antimason sənədi, 1698-ci ildə mətbut nazirliyi tərfindən dərc olunan Vinter adlı bir vərəqə olur. Burada bildirilir:
Londonda olan bütün böyük insanlara.
Azad edilmiş masonlar olaraq deyilənlər tərəfindən Allahın bildiyi baş verən bəlalar və pisliklər barədə xəbərdar olmağını vacib bilərək deyirəm: “Özünü qoru, onların mərasimləri və gizli ainləri sizin üzərinizdə hakim olmasın; və diqqətli olun ki, heç kim sizi təqva ilə insanların bu şeytani icması arasında çaşmağa məcbur etsəsin. Bu insanlıarın Allah qorxusundan uzaqlaşdırmağa çalışdığı bir Dəccaldır, insanların gizli yerlərdə və gizli əlamətlərlə necə görüşməli olduqlarını, Tanrının işi kimi təqdim etdiklərinin heç kimin görməməsini təmin etməkdir; Məgər bu zalımların yolu deyilmi? Allahın qaranlıqda oturanları necə seyr etdiyini bilməklə, məğlub olacaqlar və ürəklərinin sirləri açılacaqdır. Dünya alovunda tapılmamağınız üçün bu pozğun insanlarla qarışmayın[3]. |
1826-cı ildə Villiam Morqan Nyu-Yorkun kiçik Batavia şəhərindən itkin düşdü. Masonluğun sirlərini yayımlamaqla hədələyən Morqan onun rituallarını dərc etdirir. Onun yoxa çıxması bəziləri tərəfindən masonlar tərəfindən qaçırıldığını və öldürüldüyünü iddia etməsinə əsas formalaşdırır. Morqanın yoxa çıxması masonlara qarşı bir sıra etirazlara səbəb olur və nəticədə siyasi aləmə yayılır. Antimason Terlou Vidin rəhbərliyi altında anticeksonist hərəkatı (Endrü Cekson mason olduğu üçün) Antimason Partiyasına çevrilir. Bu siyasi partiya 1828 və 1832-ci illərdə prezidentliyə namizədliyini irəli sürmüşdür, lakin 1835-ci ilə qədər partiya Pensilvaniyadan başqa hər yerdə dağılır.
Sovet Rusiyası 1922-ci ildə masonluq da daxil olmaqla bütün gizli cəmiyyətləri qanundan kənar elan etdi[4]. İkinci Beynəlxalq iclasların birində Qriqori Zinovyev masonlardan təmizlənməni tələb etdi[5]. Masonluq Sovet İttifaqında, Çində və ya digər kommunist dövlətlərində mövcud deyildi. 1950-ci ildə Çexoslovakiyada və Macarıstanda masonluğun müharibədən sonrakı canlandırmaları yatırıldı[6]. Ancaq Kubada masonluq Kuba inqilabından sonra mövcud olmağa davam etdi və Kuba folkloruna görə, Fidel Kastronun 1950-ci illərdə ona mason lojasına sığındıqları zaman masonlar üçün yumşaq bir yer hazırladığı deyilir. Lakin, hakimiyyətdə olarkən Kastro onu Kuba cəmiyyətində təxribatçı bir element hesab etdiyi üçün "onları möhkəm bir sıçrayışda saxladığı" deyildi[7].
Faşistlər masonluğa potensial müxalifət mənbəyi kimi baxırdılar. Mason müəllifləri totalitar rejimlərin istifadə etdiyi dilin masonluğun digər müasir tənqidçilərinin istifadə etdiyi dilə bənzədiklərini iddia edirlər[8].
Masonluq ardıcıl olaraq dünyagörüşündə nasizmin ideoloji düşməni hesab olunurdu. Mason olanlar ölüm düşərgələrində “siyasi” məhbus kimi təsnif edilir və onlara tərs (aşağı) qırmızı üçbucaq taxılırdı[9]. Nasistlər tərəfindən işğal edilmiş ölkələrdə öldürülən masonların sayı dəqiq bilinmir. Lakin nasist rejimi altında 80.000 ilə 200.000 arasında masonun öldüyü təxmin edilir[10]. Birləşmiş Krallıq hökuməti Nasist rejiminin qurbanı olan bütün qrupları tanımaq və Holokost inkarına qarşı çıxmaq üçün Holokostu Anma Günü elan etmişdir[11].
These people who attack Masonry with exaggerated language, and without accepting reasonable explanations of what Freemasonry really is, would probably say that their use of language about Masonry that is strikingly similar to that which was used by the Nazis and other vicious attackers of Freemasonry in the past does not mean that they are following in the footsteps of the Nazis.
Academic examinations of Anti-Masonry