Avstriya–Osmanlı müharibəsi (1787–1791)

Osmanlı-Avstriya müharibəsi — Osmanlı İmperiyası ilə II Yekaterinanın başçılıq etdiyi Rusiya imperiyasının müttəfiqi olan Müqəddəs Roma İmperiyasına bağlı olan Avstriya hersoqluğu arasında baş vermiş döyüşdür.^[1] Avstriyanın kiçik bir torpaq qazancı ilə nəticələnmişdir.^[2]

Osmanlı-Avstriya müharibəsi (1787-1791)
Avstriya–Osmanlı müharibələri
Tarix	1787-1791-ci illər
Yeri	İndiki, Rumıniya, Bosniya və Serbiya
Səbəbi	Avstriya ordusunun Osmanlı torpaqlarına hücumu
Nəticəsi	Ziştovi müqaviləsi
Münaqişə tərəfləri
Osmanlı İmperiyası Avstriya hersoqluğu
Komandan(lar)
I Əbdülhəmid III Səlim Böyük Yusif Paşa Həsən Paşa Qazi Həsən Paşa II İosif II Leopold Ernst Gideon von Laudon
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

İmperator II İosif Müqəddəs Roma İmperiyasını əvvəlki gücünə qaytarmaq üçün çalışırdı.^[3] Maarifçilik mütləqiyyətini qəbul edən imperatorlardan biri kimi imperiyada və Avstriya hersoqluğunda bir sıra islahatlar apardı. Həmçinin, Bavariyanı əldə etməyə və lazım olduqda, Belçika (Avstriya Hollandiyası) və ya torpaq mübadiləsi ilə yayılmasına yönəlmiş bir siyasət yürüttü. Ancaq qarşısına özündən daha güclü bir orduya sahib olan Prussiya kralı II Fridrix çıxdı. Bu uğursuzluq imperatoru cənubdakı Osmanlı İmperiyasına istiqamətli başqa bir ekspansionist siyasətə sövq etdi. Bu şəkildə imperator 1735–1739-cu illər Osmanlı-Rus-Avstriya müharibəsindən qisas almağı və itirilmiş əraziləri geri almağı planlaşdırdı. Həmçinin, o, 1768–1774-cü illərdə Osmanlı-Rus müharibəsində itirilmiş yerləri və Rusiya işğalı altında olan Krımı geri almağı planlaşdırırdı. Rusiya İmperiyası ilə çox yaxın əlaqələrə sahib olan imperator, Osmanlı İmperiyasını 1787-ci ildə Rusiyaya müharibə elan etmək üçün bir fürsət olaraq gördü və dərhal ruslarla ittifaq yaratdı və Osmanlılara müharibə elan etdi. Beləliklə, Osmanlılar Avstriyanı onlara qarşı tapmalı və iki cəbhədə vuruşmalı idilər.

II İosif ordusu ilə Osmanlı torpaqlarına yürüş etməyə başladı. Ancaq Osmanlılar əvvəlcə Avstriya ordusunu sıradan çıxartmağı hədəf aldılar. Avstriya ordusu qarşısında Muhadiye Boğazı gözləmədiyi sədrəzəm Böyük Yusif Paşanın komandanlığı ilə Avstriya ordusu məğlub edildi. Müharibədə Osmanlılar təşəbbüs göstərdilər və bu müddətdən dərhal sonra Avstriya ordusu Sebesh döyüşündə yenidən məğlub oldu; II İosif son anda tutulmadan sağ çıxdı. Osmanlı ordusu müvəqqəti olaraq çox sayda kənd və qalanı işğal etdi və Avstriyanın nəzarətində olan Timisoara bölgəsində basqınlar təşkil etdi. Avstriya ordusu Banatdan çıxarıldı.

Ancaq Rusiya ilə Avstriya ordusunun müttəfiqi olan Osmanlılar arasındakı döyüşlər Osmanlılar üçün tamamilə fəlakətlə nəticələndi. Özi qalası kimi müxtəlif qalaların rusların əlinə keçməsi Osmanlı ordusunun Avstriyadakı əməliyyatlarını dayandırmasına və qüvvələrini Rusiyaya istiqamətləndirməsinə səbəb oldu. Bu da Avstriyaya bərpa və Osmanlı İmperiyasından müharibə təşəbbüsünü almağa imkan verdi. Avstriya qüvvələri Saxe-Coburg-Saalfeld şahzadəsi Yoşiya'nın komandanlığı altında bir qüvvə ilə yenidən irəliləməyə başladılar və Osmanlının ağır məğlubiyyəti ilə nəticələnən Bozhani və Boze döyüşlərində qalib gəlmək üçün məşhur rus generalı Aleksandr Suvorovun komandanlığı altında rus qüvvələri ilə birləşdilər; marşal Ernst Gideon fon Laudonun komandanlığı altında bir Avstriya ordusu; Belqradda yürüş etdi və 3 həftəlik mühasirə kampaniyası ilə Belqradı ələ keçirdi. Avstriya, Xorvatiya və Rumıniyada müəyyən kiçik qazanclar əldə etdi. Sərhəd yaxınlığında Orzow şəhərini işğal etdi. Bu qazanclardan başqa Avstriya ilə Osmanlılar arasında müharibə tarazlıqda davam etdi. Yerköyü döyüşü zamanı Osmanlı Ordusu Avstriya ordusunu məğlub etdi və tərəqqisini dayandırdı. Bu vaxt imperator II İosif əsgərləri arasında yayılan bir hərbi səfərdə öldü.

Bir müddət sonra Avstriya hersoqluğu Böyük Fransa inqilabının güclənməsi nəticəsində tələsik Osmanlı İmperiyası ilə Ziştov müqaviləsini imzalayaraq müharibədən çıxdı. Bu müqavilədə Avstriyanın qazancı çox aşağı oldu. Müqaviləyə əsasən Belqrad Osmanlılara geri verildi və Avstriya, indi Rumıniya ərazisindəki Orzow şəhərində yalnız iki kiçik kəndin (iki kiçik kənd) tərk edilməsinə razılıq verdi. Fasadın başqa bir əlaməti epidemik xəstəliklərdir. Volkmar Braunbehrensə görə, 1788-ci ildə Avstriya ordusunda baş verən atışmalar, dəniz səyahətləri üçün adətən lazzaretto adlandırılan karantin yerlərinin tökülməsinə səbəb oldu; II imperator müharibə səbəbindən vaxtının çox hissəsini cəbhədə keçirməli idi. Cozef də bu epidemiyalardan birini tutdu, 20 fevral 1790-cı ildə saraya qayıdıb xəstəlikdən öldü.

Osmanlı İmperiyası ilə Avstriya Archduke arasındakı son böyük müharibə; Müqəddəs Roma-Alman İmperiyası dağıldıqca Avstriya İmperiyası və daha sonra Avstriya Archduke'nin davamı olaraq Avstriya-Macarıstan İmperiyası quruldu. Bundan əlavə, iki imperiya arasındakı münasibətlər 1914-cü ildə Almaniya ilə birlikdə müttəfiq olaraq Birinci Dünya Müharibəsinə qədər inkişaf etdi. Müharibədən sonrakı Avstriya-Macarıstan imperiyası, Balkanlarda, ümumiyyətlə, Osmanlı İmperatorluğu ilə birlikdə Rusiya İmperiyasına qarşı bir siyasətə çevrildi.

Avstriya üçün bu müharibənin çox pis iqtisadi nəticələri var. Əldə edilən az torpaq qazancları ilə yanaşı Avstriya və Müqəddəs Roma Teuton imperiyasının maliyyə problemləri çətinləşdi və feodallar və Macarıstan və Belçikanın hökmranlıqlarında edilən islahatlara reaksiya verən insanlar iqtisadiyyatın çökməsi ilə üsyan etdilər. İslahatlar geriyə aparılmalı idi.

Müharibə Avstriya üçün "zərərli və sevilməz" oldu. (Maynard Süleyman) Bir çox mədəni elitada əhvali-ruhiyyə yox idi və bir çox aristokrat ailələr övladlarının hazırlanmasından qorxaraq Vyananı tərk etdilər. Braunbehrens, müharibəni Avstriyanı belə təsvir edir: "İnsanlara böyük iqtisadi yüklər səbəb olan açıq bir müxalifət var idi." Bəzi hallarda ərzaq qiymətləri kəskin şəkildə artdı. Vyana tarixində ilk dəfə sobalar talan edildi. Sosial iğtişaşın nəticələri Vyananın canlı musiqi həyatında kəskin tənəzzülə səbəb oldu.^[4] Həmçinin, bu hadisə aristokratlara ehtiyacı olan Motsart və digər oxşar musiqiçilərin karyeralarına təsir etdi.^[5]