Bolivarian propaqandası

Bolivarian propaqandası, həmçinin çavista propaqandası[1] və Venesuela propaqandası[2][3][4] — xüsusilə Venesuelada milliyətçi propaqandanın forması. Bu, Venesuela sosializmi olan çavizm ilə əlaqələndirilir. Bu cür propaqanda diqqəti cəlb etmək, əhalinin qorxularını istismar etmək, günah keçisi məqsədləri üçün xarici düşmənlər yaratmaq və əhalidə milliyətçilik hissi, müxalifətə dəstəyin xəyanət olduğu ideyasını[5][6] yaratmaq üçün emosional arqumentlərdən istifadə edir.[7] Uqo Çavezin Bolivarian inqilabı konsepsiyası ilə əlaqələndirilmişdir.

Çavesin varisi Nikolas Maduro televiziyada məcburi yayımlardan istifadə etməyə davam etmişdir. Maduro venesuelalılar arasında, xüsusən də Venesuela etirazları boyunca populyarlığını itirmişdir. "The Economist" qeyd etmişdir ki, " çavistalar əvvəllər təbliğatda yaxşı idilər. İndi hətta bu hüququ əldə edə bilmirlər".[8]

Həmçinin bax

[redaktə | mənbəni redaktə et]

İstinadlar

[redaktə | mənbəni redaktə et]
  1. ↑ Eric Biewener. "Venezuela: Propaganda Blurs the Lines". North American Congress on Latin America. 4 September 2007. 18 October 2023 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 October 2023.
  2. ↑ Vyas, Kejal; Olson, Bradley. "Chevron Stayed in Venezuela Long After Rivals Quit. Then It Had Second Thoughts". Wall Street Journal. 8 November 2018. ProQuest 2130870838.
  3. ↑ Juan-Carlos Molleda. "Venezuelan propaganda infects and undermines Latin American PR professional organizations". The Conversation. 10 April 2015. 18 October 2023 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 October 2023.
  4. ↑ Peter Young. "Opening a Second Western Front Against Putin: Russia's Latin American Proxies" (PDF). Henry Jackson Society. October 2022. 1 November 2022 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 16 October 2022.
  5. ↑ Lansberg-Rodríguez, Daniel. Alo Presidente! Venezuela's Reality Show Authoritarianism // Beyond Propaganda June 2015 – The New Authoritarians: Ruling Through Disinformation (PDF). London, United Kingdom: Legatum Institute. June 2015. 2–12. ISBN 9781907409837. 2024-01-30 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2024-01-30.
  6. ↑ Manwaring (2005), p. 11.
  7. ↑ Manwaring (2005), pp. 8–13.
  8. ↑ "The declining quality of Venezuela's propaganda". The Economist. 27 April 2017. 11 November 2020 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 May 2017.

Əlavə ədəbiyyat

[redaktə | mənbəni redaktə et]
  • Anselmi, Manuel. Chávez's children : ideology, education, and society in Latin America. Rowman & Littlefield. 2013. səh. 44. ISBN 978-0739165256.
  • Manwaring, Max G. "Venezuela's Hugo Chávez, Bolivarian socialism, and asymmetric warfare" (PDF). The Strategic Studies Institute. 2005. 13 November 2005 tarixində arxivləşdirilib (PDF).
  • Miller, John J. "Friends of Hugo". National Review. 56 (24). 27 December 2004: 36–37.
  • Nelson, Brian A. The Silence and the Scorpion. Nation Books. 2009. ISBN 978-1-56858-418-8. It was in response to this 'Cubanization' that the opposition movement against Chávez was born: A group of mothers realized that their children's new textbooks were really Cuban schoolbooks heavily infused with revolutionary propaganda, with new covers.
  • Nichols, Elizabeth Gackstetter and Kimberly J. Morse. Venezuela (Latin America in Focus). ABC-CLIO. 2010. ISBN 978-1-59884-569-3.
  • Ortiz, Ana Maria; Vadum, Matthew. "Marxist Hugo Chavez Calls on Friends in America". Human Events. 64 (10).
  • Schoen, Douglas. The Threat Closer to Home. New York: Free Press. 2009. ISBN 978-1-4165-9477-2. Schoen the threat closer to home.
  • Turner, Andrew. Propaganda in Havana: The Politics of Public Space and Collective Memory in the Socialist City. Philadelphia: University of Pennsylvania. 2007.
  • "Chávez in driver's seat as he silences his critics". The New Zealand Herald (via LexisNexis). 10 March 2010.
  • Lopez, Fernanda. "The Danger of Chávez's Rhetoric". The Yale Globalist. October 11, 2007. İstifadə tarixi: April 26, 2012. As long as Chávez’s propaganda pits poor against rich, he threatens the nation with an identity crisis that propaganda alone cannot solve.

Xarici keçidlər

[redaktə | mənbəni redaktə et]