Bu məqalədəki məlumatların yoxlanıla bilməsi üçün əlavə mənbələrə ehtiyac var. |
Büveyhilər (ərəb. الدولة البويهية; fars. آل بویه) — 934-cü ildən 1062-ci ilə qədər əsasən İraq, mərkəzi və cənubi İran üzərində hökmranlıq edən Deylam mənşəli şiə İran sülaləsi idi.[1][2] Bölgədəki digər İran sülalələrinin yüksəlişi ilə birlikdə Büveyhilərin hakimiyyətinin təqribən əsri İran tarixində bəzən "İran İntermezzo" adlandırılan dövr müsəlmanların Farsları fəth etməsindən sonra Abbasi Xilafətinin hakimiyyəti ilə Səlcuq İmperatorluğu arasında bir fasilə idi.
İranda hökm sürən Buveyhilər 945-ci ildə Bağdada suveren oldular. Bundan sonra Abbasi xəlifələri Büveyhilerin icazəsiylə başda qala bildilər. Xəlifə Qaimin (1031–1075) çağırışı üzərinə Böyük Səlcuqlu dövləti hökmdarı Toğrul bəy, 1055-ci ildə Büveyhileri Bağdaddan çıxardı və Abbasilərə yenidən möhtərəmlik qazandırdı.
Büveyh hökmdarları dövləti əsasən Fars, Cibal və İraqı idarə etmişlər. Ölke üç yerə bölünmüş olduğundan üç ayrı hökmdar tərəfindən idarə edilirdi.
Fars qolu
Səlcuqlulara daxil olmuşdur.
right|thumb|İranda X yüzildən qalma bir süslü Büveyh tabağı
Rey qolu
Qəznəlilərə daxil olmuşdur.
İraq qolu
Səlcuqlulara daxil olmuşdur.
Bəzi kiçik bölgələri idarə esən Büveyhi hökmdarlarıdır.
Bəsrə Büveyhləri
Fars Büveyhlərinə qatılmışdır.
Həmədan Büveyhləri
Kerman Büveyhleri
Fars Büveyhlərinə qatılmışdır.
Xuzistan Büveyhleri
Fars Büveyhlərinə qatılmışdır.