Con Milton Keyc (ing. John Milton Cage Jr.; 5 sentyabr 1912[1][2][…] və ya 5 oktyabr 1912[3] – 12 avqust 1992[1][4][…], Nyu-York, ABŞ[8]) – amerikalı bəstəkar və musiqi nəzəriyyəçisi. Musiqidə qeyri-müəyyənliyin, elektroakustik musiqinin və musiqi alətlərinin qeyri-standart istifadəsinin qabaqcıllarından biri olan Keyc müharibədən sonrakı avanqardın aparıcı simalarından biri idi. Tənqidçilər onu XX əsrin ən nüfuzlu bəstəkarlarından biri kimi xarakterizə edirlər.[11][12] O, həm də müasir rəqsin inkişafında mühüm rol oynamış, əsasən xoreoqraf Merce Kunninqham ilə əlaqəsi sayəsində, eyni zamanda Keycin həyatlarının çox hissəsində romantik ortağı olmuşdur.
Con Keyc | |
---|---|
ing. John Cage | |
Ümumi məlumatlar | |
Ləqəbləri | Cage, Jr., John Milton |
Doğum tarixi | 5 sentyabr 1912[1][2][…] və ya 5 oktyabr 1912[3] |
Vəfat tarixi | 12 avqust 1992[1][4][…] (79 yaşında) |
Vəfat yeri | |
Vəfat səbəbi | insult[9] |
Vətəndaşlığı | |
Musiqiçi məlumatları | |
Fəaliyyəti | bəstəkar, yazıçı, şair, universitet müəllimi[d], musiqişünas, filosof, rəssam, musiqi nəzəriyyəçisi, illüstrasiyaçı[d], boyakar[d], mikoloq, vizual incəsənət rəssamı |
Fəaliyyət illəri | 1938–1992 |
Janrlar | opera, klassik musiqi, elektronik musiqi, eksperimental musiqi[d], XX əsr klassik musiqisi[d] |
Musiqi aləti | piano |
Təhsili | |
Üzvlüyü |
|
johncage.org | |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Keycin 1952-ci il 4′33″ kompozisiyası qəsdən səssiz ifa olunur; əsəri təqdim edən musiqiçilər, başlıqda göstərilən müddət ərzində iştirak etməkdən başqa heç bir iş görmürlər. Kompozisiyanın məzmunu tamaşaçıların ifa zamanı eşitdiyi mühitin səsləri olması nəzərdə tutulur. Əsərin musiqiçilik və musiqi təcrübəsi ilə bağlı qəbul edilmiş təriflərə meydan oxuması onu həm musiqişünaslıqda, həm də incəsənət və ifaçılıq estetikasında məşhur və mübahisəli mövzuya çevirmişdir. Keyc həm də hazırlanmış pianonun (səsi simlər və ya çəkiclərin arasına və ya üzərinə qoyulmuş əşyalar tərəfindən dəyişdirilən piano) qabaqcıllarından biri idi və bunun üçün rəqslə bağlı çoxsaylı əsərlər və bir neçə konsert əsəri yazdı. Bunlara Sonatalar və İnterlüdalar (1946–48) daxildir.
Onun müəllimləri arasında musiqidə radikal yenilikləri ilə tanınan Henri Kouell (1933) və Arnold Şonberq (1933-35) var idi, lakin Keycin əsas təsiri müxtəlif Şərq və Cənubi Asiya mədəniyyətlərində olmuşdur. 1940-cı illərin sonlarında Hindistan fəlsəfəsi və Zen Buddizmi üzərində apardığı araşdırmalar nəticəsində Keyc 1951-ci ildə bəstələməyə başladığı aleator və ya təsadüfi idarə olunan musiqi ideyasına gəldi.
... when Harvard University Press called him, in a 1990 book advertisement, 'without a doubt the most influential composer of the last half-century', amazingly, that was too modest.
... John Cage is probably the most influential ... of all American composers to date.