Hind-Sarakenik üslubda tikilmiş Hindistan keçidinin təməl daşı 1911-ci il martın 31-də atılmışdır. Tağın strukturu bazalt daşındandır və hündürlüyü 26 metrdir. Corc Vittetin təqdim etdiyi son dizaynı 1914-cü ildə qəbul edilir və abidənin inşası 1924-cü ildə tamamlanır. Keçid sonralar Vitse krallıq və Mumbay rəhbərliyi üçün simvolik giriş mərasimi üçün istifadə edilir.[3] Keçid Hindistana daxil olmaq üçün istifadəyə verilmişdir.[4]
Keçidin inşa edildiyi ərazidə əvvəllər balıqçılıq buxtası kimi istifadə edilmiş, sonralar ingilis qubernatorlar və digər tanınmış adamların istifadəsinə verilmişdir. Bura həmçinin əvvəllər Mumbayı ziyarət etməyə qayıqla gələnlərin istifadəsinə verilmişdi.[10][11]
1915 - 1919-ci illər arasında ərazidəki vəziyyət yaxşılaşdırmaq və yeni dəniz divarı inşa etmək məqsədilə Apollo Bunderindəki işlər genişləndirilmişdi. Əsas işlər 1920-ci ildə, ümumi tikinti işləri isə 1924-cü ildə tamamlandı.[12] Keçidin açılışı 1924-cü il dekabrın 4-də vitse kralAyzeks Rufus tərəfindən həyata keçirildi.[10]
Hindistan keçidi tağ memarlıq üslubunda inşa edilmişdir və hündürlüyü 26 metrdir. Abidə sarı bazalt daşından və möhkəm betondan inşa edilmişdir. Hindistan keçidinin struktur quruluşu Hind-Sarakenik üslubdadır. Həmçinin bu abidənin memarlıq üslubunda müsəlman memarlıq üslubunun izlərini görmək də mümkündür. Abidənin mərkəzi qübbəsinin diametri 48 fut, ümumi hündürlüyü isə 83 futdur. Qarışıq şəbəkələr vasitəsilə inşa edilən 4 kiçik qüllə Hindistan keçidinin ən görkəmli xüsusiyyətidir. Keçid tağının arxasında Ərəbistan dənizinə enən pilləkanlar vardır.
Mərkəz qübbəsinin ən hündür nöqtəsinin diametri 15 metr, hündürlüyü isə 25 metrdir.[19] Limanın sahili planlaşdırılmış esplanadaya uyğum olması üçün şəhərin mərkəzinə qədər uzadılmalı idi. Tağın hər iki tərəfində 600 nəfərin yerləşə biləcəyi bpyük salonlar var.[16] İnşaatın maliyyəti 2 milyon rupi (31000 dollar) idi və bu məbləğ Hindistan İmperial İdarəsi tərəfindən ödənildi. Ayrılan məbləğin azlığı keçidə qədər yol çəkilməsi üçün kifayət eləmədi və bu yol çəkilmədi.[10][19]
Keçidin ətrafındakı heykəllərdən biri də hindistanlı heykəltaraş Sitaram S. Art tərəfindən yaradılan Svami Vivekananda heykəlidir.[25]
Keçidin ətrafında beş buxta vardır.[26] Birinci buxta Atom Araşdırma Mərkəzinə məxsusdur. İkinci və üçüncü buxtalar ticarət əməliyyatları üçün istifadə edilir. Dördüncü buxta bağlı, beşinci buxta isə Mumbay Royal Yaxta Klubuna məxsusdur. İkinci və üçüncü buxtalar qayıqlarla 50 dəqiqəlik məsafədə yerləşən Elefanta mağara turları üçün başlanğıc nöqtəsi rolunu oynayırlar.[20][27]Alibag və Mandva turları da bu buxtaların fəaliyyətlərinə daxildir. Bu turların məşhurluğu həddindən artıq sərnişin daşımalarına səbəb olur.[28]
Hindistan keçidi Mumbaydakı əsas turizm mərkəzi və yerli xalqın, satıcıların, fotoqrafların ən çox toplaşdıqları yerdir.[18]
2012-ci ildə Maharaştra Turizm İnkişaf Mərkəzi əhali sayının nəzərə alaraq "Elefanta musiqi və rəqs festivalını" Elefanta mağaralarından (artıq 23 il idi ki burada qeyd olunurdu) deyil Hindistan keçidi tərəfdə qeyd etdi. Elefanta mağaraları 700 - 800 nəfərlik qrupları qəbul etdiyi halda keçid 2000 - 2500 nəfərlik qrupları qəbul edə bilir.[29][30]
2003-cü il avqustun 5-də Hindistan keçidinin qarşısında partlayış baş verir. Partlayış terror aktı nəticəsində baş vermişdi. Bomba yerləşdirilmiş taksi şəhərin dəbdəbəli otellərindən biri olan Tac Mahal otelinin qarşısında dayanır. Bombanın partlaması otelə və ətrafda olan maşınlara zərər vurur. Partlayışın təsiri bir neçə nəfərin dənizə düşməsinə səbəb olmuşdu.[9]
Psixi problemləri olan bir nəfər 2005-ci il avqustun 3-də keçidin qarşısında Manipurdan olan iki qızı bıçaqlayır.[31]
2007-ci ildə Yeni il bayramı günü bir qadın mafiya qruplaşması tərəfindən təzyiqə məruz qalır.[32]
2008-ci ildəki Mumbay hücumlarından sonra beş buxtanın da bağlanılması və onların Mumbay Rəhbərlik Radio Klubunun yaxınlığında tikiləcək iki buxta ilə əvəz edilməsi barədə təklif verilir.
↑ 12Pippa De Bruyn; Keith Bain; David Allardice; Shonar Joshi. Frommer's India. John Wiley & Sons. 12 Fevral 2010. səh. 125. ISBN978-0-470-60264-5. 7 July 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 3 April 2012.