Birinci Kosova döyüşü (serb. Косовска битка və ya serb. бој на Косову; türk. Kosova Meydan Muharebesi) — 1389-cu ildə baş verən, Osmanlı imperiyası ən böyük quru döyüşlərindən biri. Döyüş Kosovo çölü ərazisində, müasir Priştina şəhərinin 5 kilometrliyində baş vermişdir.
Birinci Kosova döyüşü | |||
---|---|---|---|
Avropada Osmanlı müharibələri | |||
Tarix | 15 iyun 1389 | ||
Yeri | Kosovo sahəsi | ||
Nəticəsi | Osmanlıların qələbəsi | ||
Münaqişə tərəfləri | |||
|
|||
Komandan(lar) | |||
|
|||
Tərəflərin qüvvəsi | |||
|
|||
İtkilər | |||
|
|||
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Çirmən döyüşündən sonra osmanlılar öz vassal dairələrini genişləndirdilər, Egey dənizi sahillərində olan şəhərlərə və əhəmiyyətli nəqliyyat marşrutlarına itaət etdilər. 1383-cü ildə onlar Serons və ətraf əraziləri tutaraq Salonikiyə yaxınlaşdılar. Bundan sonra da, əşyalarını təhdid edərkən və monastırlarını məhv etməyə çalışdıqları Athos monastırlarından keşişlər yaxınlaşdılar. Gelibolu yarımadası vasitəsilə Osmanlılar Kiçik Asiya ilə təmas qurdular və Venesiya və Genuya ilə əlaqələr qurdular. Onlar bir zamanlar güclü Bizans imperiyasının qalıqları üzərində bir-birinə qarşı düşmənçilikdə olublar[1].
1388-ci ilin avqustunda Bosniya kralının Tvrtkonun Balşiç ilə düşmənçiliyindən faydalanaraq, məşhur komandir Şahinin başçılıq etdiyi osmanlı ordusu, Bileçiyə məğlub olduğu yerə basdı. Tədricən, Osmanlılar Serbiya ətrafındakı zəngin dairəni sıxışdırdılar. Şahzadə Lazarın və Vuk Brankoviçin torpaqlarından yalnız şərqdə Draqaş Dejanoviçin və cənubdakı Vukaşin vərəsələrinin, Türk vassalları olduğu ilə ayrılmışdılar. Eyni zamanda, Macarıstan krallığında daxili qarşıdurma səbəbiylə Lazar və Vuk Brankoviç həqiqətən xristian torpaqlarından kəsildi. Macarıstan münaqişəsi dövründə onlar Ladislav Neapolskini dəstəklədilər, ona görə də onunla və hicrət edən xorvat şəhərlərinə qoşulurlar.
1389-cu ilin yazında Osmanlı sultan I Murad Serbiyaya qarşı yürüşə başladı. Osmanlı qoşunlarının əlavə olaraq vassalların əlavə döyüşçü dəstələri daxil idi. Yürüşə hazırlıq uzun müddət davam etdi, həm Serbiya rəhbərləri, həm Venesiya kimi digər dövlətlər bu barədə bilirdilər. Makedoniyada vassallarının torpaqları vasitəsilə padşah hər hansı bir istiqamətdə hərəkət edə biləcəyi yerdən Kosovaya gəldi. Yaxınlaşan Muradın öyrənilməsi nəticəsində Şahzadə Lazar və Vuk Brankoviç bir ordu toplayıblar. Onlar Boşnak kralı I Tvrtko tərəfindən göndərilən Vlatko Vukoviçin böyük dəstəsinin köməyinə gəldi.
Döyüş 1389-cu ilin 15 iyun tarixində Kosovo sahəsində müasir Priştina şəhərinin yaxınlığında baş vermişdir[2].
Sultan Murad oğulları Bayazid I (sağda) və Yaqub (solda) tərəfindən mühasirəyə alınan qoşunlarının mərkəzinə rəhbərlik etmişdir. Osmanlı ordusunun əsas qüvvələri qarşısında təxminən 1000 oxçu, azaplar və axıncılar, ordunun mərkəzində yeniçərilər dayanırdı. Muradın gözətçiləri də orada idi. Konvoyu əhatə etmək üçün kiçik bir dəstə verildi[3].
Şahzadə Lazar Xrebelyanoviç özü serb ordusunun mərkəzinə komandanlıq edirdi, Vuk Brankoviç sol cinaha, Vlatko Vukoviç sol cinaha komandanlıq edirdi. Serb ordusunun önündə ağır silahlı süvarilər, flanqlar - atlı oxçular dayanırdı. Onların arxasında piyada dəstələri dayanırdı.
Serb əsgərləri mərkəzdə bəzi müvəffəqiyyətlərə nail ola bilirlər və bir qədər türkləri geri çəkirlər. Ancaq sağ tərəfdə İldırım Bəyazid qarşıdurmaya qoşulur, serblər geri çəkilirlər və piyadaları öldürülür. Tədricən, serbiya piyadalarının müdafiəsi pozuldu və geri çəkilməyə başladı. Qoşunların sağ qalan hissəsini xilas etmək istəyən Vuk Brankoviç, döyüş sahəsini tərk edir. Beləliklə döyüş osmanlıların qələbəsi ilə başa çatır.