Kasa Buonarroti

Kasa Buonarroti — İtaliyanın Florensiya şəhərində yerləşən muzey. Bina heykəltaraş Mikelanceloya məxsus olub, lakin o, burada heç vaxt yaşamamışdır. Onun ölümündən sonra iqamətgahın mülkiyyəti qardaşı oğlu Lionardo Buonarrotiyə keçdi, bundan sonra o, muzeyə çevrildi. Onun kolleksiyalarına Mikelancelonun ən qədim iki heykəli, "Pilləkəndəki Madonna" və "Kentavrların döyüşü" daxildir. On min kitabdan ibarət kitabxanaya[7] ailə arxivi və Mikelancelonun bəzi məktubları və rəsmləri daxildir.[8] Qalereya Gənc Buonarrotinin sifarişi ilə Artemisia Gentileschi[9] və XVII əsrin əvvəllərindəki digər italyan rəssamları[10] tərəfindən yaradılmış rəsmlərlə bəzədilib.

Kasa Buonarroti
Əsası qoyulub 1859[1]
Ölkə
Yerləşir Florensiya[2][1][…]
Kolleksiyası 785 arxiv əşyası[4], 600 arxiv əşyası[5]
Ziyarətçi sayı
  • 5.206 nəf. (2020)[6]
Telefon +39-055-241752[2][1]
43°46′11″ şm. e. 11°15′48″ ş. u.
Kasa Buonarroti xəritədə
Kasa Buonarroti
Kasa Buonarroti
casabuonarroti.it
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Tarixi[redaktə | mənbəni redaktə et]

3 mart 1508-ci ildə Roma papası II Yulinin məzarı üzərində işləmək üçün üç il əvvəl köçən Mikelancelo Bazilikadan şimalda Via Gibellina və Via Santa Maria (indiki Via Buonarroti) küncündə bitişik dörd bina satın aldı. Santa Croce 1514-cü ilin aprelində başqa bir bitişik bina da aldı. Bu beş bina sonradan Buonarroti Evinə çevrilən binanın özəyi oldu. 1516-cı ildən 1525-ci ilə qədər Mikelancelo iki ən böyük binanı zəbt etdi və digər üç binanı icarəyə verdi; bu dövrdə o, Florensiyada San Lorenzo Bazilikasının fasadında işləyib. 1525-ci ildə başqa bir iqamətgaha köçdü və beş binanın hamısı icarəyə verildi.[11] 1534-cü ildə Romaya köçdükdən sonra Mikelancelo Florensiyada öz ailəsini layiqincə təmsil edəcək bir saray olan "şərəf evi"nə sahib olmaq fikri ilə getdikcə daha çox maraqlandı. O, dəfələrlə qardaşı oğlu Leonardodan (1519–1599) Via Gibellina və Via Santa Maria küncündəki beş binanı ailə sarayına çevirməyi xahiş etdi, lakin Leonardo həmişə layihəyə az maraq göstərmiş, özünü kompleksin yalnız qismən bərpasına həsr etmişdir, bu isə 1590-cı ildə, Mikelancelonun ölümündən 26 il sonra həyata keçirilmişdir. Sarayın indiki görkəmini Leonardonun oğullarından biri, Kiçik Mikelancelo Buonarroti (1568–1647) verib, o, qonşu torpaq sahəsi almaqla kompleksi daha da genişləndirib. O, müxtəlif tikililəri yenidən tək bir quruluşa çevirdi; piano zadəganında o, ulu əmisi və ailəsinə həsr olunmuş dörd monumental zal, həmçinin kolleksiyasından olan sənət əsərlərini, o cümlədən Mikelancelonun "Kentavrların döyüşü" və Madonnanı nümayiş etdirmək üçün qalereya qurdu. Kiçik Mikelancelo, Artemisia Gentileschi, Cecco Bravo, Pietro da Cortona, Jacopo da Empoli, Francesco Furini, Giovanni da San Giovanni, Domenico Passignano, Ottavio Vannini və Jacopo Vignali də daxil olmaqla interyer otaqlarını bəzəmək üçün bir sıra müasir italyan rəssamlarına sifariş verdi.[12][13]

Qalereya[redaktə | mənbəni redaktə et]

  • Pilləkənlərin Madonnası

    Pilləkənlərin Madonnası

  • Kentavrların döyüşü

    Kentavrların döyüşü

  • Meyil allegoriyası

    Meyil allegoriyası

Xarici keçidlər[redaktə | mənbəni redaktə et]

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. ↑ 1 2 3 Sistema Cultura.
  2. ↑ 1 2 3 4 dati.beniculturali.it. 2014.
  3. ↑ 1 2 Sistema Cultura. 2018.
  4. ↑ Indagine sui musei e le istituzioni similari. 2020.
  5. ↑ Italian National Institute of Statistics https://www.istat.it/it/archivio/167566. 2017.
  6. ↑ Indagine sui musei e le istituzioni similari. 2022.
  7. ↑ "Casa Buonarroti - Library". 2011-07-21 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2012-11-10.
  8. ↑ John Addington Symonds|Symonds (1893). The life of Michelangelo Buonarroti, based on studies in the archives of the Buonarroti family at Florence, in two volumes (1, 2). New York: Scribner.
  9. ↑ Spike, John T. "Artemisia Gentileschi. Florence, Casa Buonarroti". The Burlington Magazine. 133 (1063). 1991: 732–734. ISSN 0007-6287. JSTOR 884954.
  10. ↑ "Galleria". Casa Buonarroti (ingilis). 2022-12-07 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-07-20.
  11. ↑ Ragionieri, Pina. Casa Buonarroti. Electa. 1997. 7–9. ISBN 9788843563494.
  12. ↑ Goudriaan, Elisa. Florentine Patricians and Their Networks: Structures Behind the Cultural Success and the Political Representation of the Medici Court (1600-1660). BRILL. 2017. səh. 130. ISBN 9789004353589.
  13. ↑ "Casa Buonarroti". The Museums of Florence (ingilis). 2022-05-17 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-03-13.