Məad

İslam esxatologiyası və ya məad — lüğəti mənası qayıdış deməkdir. İslam inancına görə insanlar öldükdən sonra bir daha dirilib axirət aləminə qayıdacaqlar. Bu əqidə İslam dininin zəruri məsələlərindən biridir. İnsan öləndən sonra bir daha dirilib, dünyada etdiyi əməlləri müqabilində hesab verəcək və nəhayət əbədi qalacağı cənnət və ya cəhənnəmə gedəcəkdir.

İslam Dünyası Cəmiyyəti arasında ümumi konsensus yekdil rəy budur ki, axır zamandan əvvəl bir sıra əlamətlər olacaqdır. Beləliklə, Klassik dövr, Orta əsrlər və müasir dövrlərə aid İslam mətnləri bu işarələrin nələri əhatə edə biləcəyinə görə çox fərqlidir. Təkliflər sınaq və müsibətlər dövrü, əxlaqsızlıq, qüdrətli müharibələr, qeyri-təbii hadisələr, Yəcuc və Məcuc tərəfindən ərəb ölkələrinə hücumu və/yaxud dünyaya ədalətin qaytarılması ilə bağlı idi. Bütün hadisələr başa çatdıqdan sonra kainat məhv olacaq və hər bir insan əməllərinə görə cavab verməsi üçün diriləcək.

Muhəmməd buyurur: "Sizin vaxtınız sizdən əvvəlkilərin vaxtı ilə müqayisədə əsr namazından günəşin batmasına qədərdir". Bəzi "zəif" hədis mənbələrində 6 və ya 7 min ömür qeyd olunur. Yerin illəri, Adəmin dünyaya enməsi ilə bərabər tutulur və onun ömrü Məhəmməddən 1400 və ya 1500 ildir Kuk İbn İshaqın Adəmdən Məhəmmədin gəlişinə qədər olan dövrü 5432 il hesabladığını bildirir.

Apokaliptik İslam rəvayətlərində əsas personajlar bunlardır: Mehdi ("Rəhbər Yol göstərən"), İkinci Gəlişdə cənnətdən enən İsa, Dəccal və Vəhşi Heyvan. Simvollar bəzi dini qruplar tərəfindən bəzi dəyişikliklərlə də istifadə edilə bilər; Səid Nursi yaşadığı dövrə uyğunlaşmaqda anlayış və məna dəyişiklikləri ilə Dəccal əvəzinə Süfyani anlayışını önə çəkir və bəzi ayət/hədis fraqmentlərinə numeroloji üsullar tətbiq edərək, onun tərəfdarları camaatının Mehdi (Kollektiv) olduğunu və qiyamətin mümkun tarixlərini göstərir.

Qiyamət səhnələrində Quranda bildirilən səma cisimlərinin təbiəti, quruluşu və ölçüləri ilə bağlı sübut və təsvirlərə yer verilir: Ulduzlar adi hallarda səmanı işıqlandıran çıraqlar ikən, daşlara çevrilirlər (Al-Mulk 1–5). və ya (şahap- meteor, yanan od) (əl-Cinn 9) qeyri-qanuni olaraq səmaya qalxan cinlərə atılan; Qiyamət vaxtı gələndə onlar yerə tökülür, lakin bu o demək deyil ki, yer üzündə həyatın sona çatır. İnsanlar qorxu içində sağa-sola qaçırlar,(ət-Təkvir 1–7) sonra meydan qurulur və günün padşahı və ya ağası; (maliki yəvmi-d-din) gəlib şin'ini göstərir. baxışlar qorxulu, səcdəyə dəvət olunur; Keçmişdə dəvət olunmuş, lakin qəbul etməyənlər bunu edə bilməzlər.(Qələm 42–43)