Media demokratiyası — media tədqiqatlarına demokratik yanaşma. Bu, ictimai yayımın gücləndirilməsi, alternativ mediada və vətəndaş jurnalistikasında iştirakın inkişaf etdirilməsi üçün kütləvi informasiya vasitələrində islahatlar edilməsinin tərəfdarıdır. Bu, cəmiyyətin bütün üzvlərini məlumatlandıran və gücləndirən, demokratik dəyərləri yüksəldən kütləvi informasiya vasitələri sistemi yaratmaq məqsədilə edilir.
Media demokratiyası həm nəzəriyyə, həm də ictimai hərəkatdır. Bu, medianın mülkiyyətində konsentrasiyaya qarşıdır və xəbər sistemində səslərin və perspektivlərin müxtəlifliyini müdafiə edir.
Media demokratiyası ayrı-ayrı vətəndaşların səlahiyyətlərinin artırılmasına və informasiyanın yayılması vasitəsilə demokratik idealların təbliğinə diqqət yetirir. Bundan əlavə, yanaşma iddia edir ki, media sisteminin özü öz quruluşunda demokratik olmalı, özəl mülkiyyətdən və ya sərt qaydalardan çəkinməlidir. Media demokratiyası mediadan demokratiyanın təşviqi üçün istifadə edilməsini və medianın özünün demokratik olmasını nəzərdə tutur. Məsələn, o, media sahibliyinin konsentrasiyasını qeyri-demokratik və demokratiyanı təşviq edə bilməyən və beləliklə, medianın tənqidi şəkildə araşdırılmalı olan aspekti hesab edir. Həm konsepsiya, həm də onu təbliğ edən ictimai hərəkatlar kütləvi informasiya vasitələrində korporativ hökmranlığın artmasına və ideyalar bazarının daralmasına cavab olaraq böyüdü. Bu, medianı mədəniyyətin formalaşmasında mərkəzi rolu olan geniş auditoriyaya çatmaq gücünə malik bir vasitə kimi başa düşür. Media demokratiyası konsepsiyası yayım bazarlarının derequlyasiyasına və kütləvi informasiya vasitələrinin mülkiyyətinin təmərküzləşməsinə cavab olaraq ortaya çıxır.
Media demokratiyası insanlara mediada iştirak etmək hüququ verir. Bu, medianın ictimai sfera ilə əlaqəsini genişləndirir. Burada toplanan məlumatlara baxmaq mümkündür və onlar insanlar tərəfindən paylaşıla bilər. Media demokratiyası ilə ictimai sferanın əlaqəsi insanların rəqəmsal media vasitəsilə bir-biri ilə əlaqə saxlaması və dərc etmək istədikləri məlumatı ictimaiyyətlə bölüşməsi üçün sosial media kimi müxtəlif media növlərini əhatə edir.
Bu termin həm də bütün dünya ölkələrində müşahidə olunan müasir ictimai hərəkata aid edilir. Bu, əsas medianı xidmət etdikləri ictimaiyyət qarşısında daha məsuliyyətli etməyə və kütləvi informasiya vasitələrinin mövcud formalarına daha demokratik alternativlər yaratmağa çalışır.
Media demokratiyası ayrı-ayrı vətəndaşların səlahiyyətlərinin artırılmasına və informasiyanın yayılması vasitəsilə demokratik idealların təbliğinə diqqət yetirir.[1] Bundan əlavə, yanaşma iddia edir ki, media sisteminin özü öz quruluşunda demokratik olmalıdır,[2] özəl mülkiyyətdən və ya sərt qaydalardan çəkinməlidir. Media demokratiyası mediadan demokratiyanı təbliğ etmək üçün istifadə edilməsini[3] və medianın özünün demokratik olmasını tələb edir.[2] Bu, media sahibliyinin təmərküzləşməsini qeyri-demokratik və beləliklə, medianın tənqidi şəkildə araşdırılmalı olan aspekti hesab edir.[4] Həm konsepsiya, həm də onu təbliğ edən ictimai hərəkatlar kütləvi informasiya vasitələrində korporativ hökmranlığın artmasına və ideyalar bazarının daralmasına cavab olaraq böyümüşdür.[5] Bu, medianı mədəniyyətin formalaşmasında mərkəzi rolu olan geniş auditoriyaya çatmaq gücünə malik bir vasitə kimi başa düşür.[6]
Media demokratiyası konsepsiyası yayım bazarlarının derequlyasiyasına və kütləvi informasiya vasitələrinin mülkiyyətinin təmərküzləşməsinə cavab olaraq ortaya çıxır. Edvard Semyuel Herman və Noam Çomski medianın təbliğat modelini təsvir edir. Burada qeyd olunur ki, media orqanlarına nəzarət edən şəxsi maraqlar xəbər və məlumatı beş informasiya filtrindən istifadə etməklə ictimaiyyətə yayılmazdan əvvəl formalaşdırır.[7]
Media demokratiyası insanlara mediada iştirak etmək hüququ verir. Bu, medianın ictimai sfera ilə əlaqəsini genişləndirir, burada toplanan məlumatlara baxıla bilər və insanlar tərəfindən paylaşıla bilər. Media demokratiyası ilə ictimai sferanın əlaqəsi insanların rəqəmsal media vasitəsilə bir-biri ilə əlaqə saxlaması və dərc etmək istədikləri məlumatı ictimaiyyətlə bölüşməsi üçün sosial media kimi müxtəlif media növlərini əhatə edir.[8]
Kütləvi informasiya vasitələri landşaftının rəqabətli strukturu demokratik ideallara qarşı durur, çünki bazarın rəqabəti hekayələrin çərçivəyə salınmasına və ictimaiyyətə çatdırılmasına təsir göstərir. Bu, "demokratik sistemin daxili sosial problemləri, eləcə də beynəlxalq münaqişələri optimal şəkildə həll etmək qabiliyyətinə mane ola bilər".[9]
Media demokratiyası işıqlandırmada qərəzliliyi aradan qaldırmaq üçün sahiblik və ya konsolidasiyadan daha çox səs və fikir müxtəlifliyinə üstünlük verən kütləvi informasiya vasitələri sisteminin yaradılmasına əsaslanır. Bu da öz növbəsində demokratik dövlət üçün zəruri olan məlumatlı ictimai müzakirələrə səbəb olur.[10] Mətbuat və demokratiya arasındakı əlaqəni dərk etmək və araşdırmaq bacarığı vacibdir, çünki media cəmiyyətin hekayələrini danışmaq və bununla da düşüncəyə, inanclara və davranışa təsir etmək gücünə malikdir.[11]
Mediada məhdudiyyətlər birbaşa və ya dolayı yolla mövcud ola bilər. Medianın, eləcə də sosial medianın internetdən istifadə etməsi ön plana çıxmazdan əvvəl adi vətəndaşlar nadir hallarda media üzərində böyük nəzarətə malik idilər. Sosial mediadan istifadə artdıqca belə, böyük korporasiyalar bu gün ictimai istifadədə nəzərdə tutulan daha çox platforma əldə etdikləri üçün media üzərində əsas nəzarəti hələ də saxlayırlar.[12]
Media o mənada müqayisə edilmişdir ki, məzmunun faktiki mesajları deyil, məzmunun necə nəzərdən keçirildiyini müəyyən edən medianın istifadəsidir. Alek Çarlzın sözlərinə görə, "yaxşı və ya pis olan mətbuat, televiziya, internet və ya hətta demokratiyanın özü deyil. Onları belə edən bizim onlarla etdiklərimizdir".[13]
Dövlətin media məhdudiyyətlərində oynadığı rola da şübhə ilə yanaşılmışdır. Dövlətin mediaya qarışması, ola bilsin ki, dövlət və media arasında inamsızlıqdan irəli gəlir, çünki dövlət əvvəllər medianı tənqid etmişdir. Hər iki tərəfdə dövlətlə ictimaiyyət arasında etimadsızlığa görə qismən günah tez-tez medianın üzərinə düşür, çünki ictimaiyyət nəyinsə yalan məlumat olduğunu hiss edə bilər.[14]