Minotavra ziyarət — film rejissor Eldor Urazboyev tərəfindən 1987-ci ildə ekranlaşdırılmışdır. Maksim Qorki adına kinostudiya və "Mosfilm" kinostudiyası da istehsal edilmişdir. Əsas rolları Sergey Şakurov, Anna Kamenkova, Vladimir Samoylov, Aleksandr Filippenko, Valentin Qaft, Mixail Puqovkin, Laymonas Noreyka, Lev Borisov, Qriqori Lyampe, Svetlana Xaritonova, Nina Menşikova, Aleksandr Yakovlev ifa edirlər.
Minotavra ziyarət | |
---|---|
rus. Визит к Минотавру | |
Janr |
dram detektiv |
Rejissor | Eldor Urazboyev |
Ssenari müəllifləri |
Arkadi Qaydar Georgi Vayner |
Baş rollarda |
Sergey Şakurov — Stanislav Anna Kamenkova — Yelena Vladimir Samoylov — Vladimir Aleksandr Filippenko — Qriqori Valentin Qaft — Pavel Mixail Puqovkin — Stepan Laymonas Noreyka — Lev Lev Borisov — Sergey Qriqori Lyampe — Noy Svetlana Xaritonova — Yevdokiya Nina Menşikova — Anna Aleksandr Yakovlev — Yakov |
Operator | Aleksandr Rıbin |
Bəstəkar | Eduard Artemev |
Rəssam | Sergey Serebrenikov |
İstehsalçılar | |
İlk baxış tarixi | 9 noyabr 1987 |
Filmin növü | tammetrajlı bədii film |
Müddət | 350 dəqiqə |
Ölkələr |
Rusiya SSRİ |
Dil | rusca |
İl | 1987 |
Rəng | rəngli |
IMDb | ID0092477 |
Filmdə iki hekayə var. Onlardan biri 1986-cı ildə SSRİ-dən[1], digəri isə XVII-XVIII əsrlərdə İtaliyada, görkəmli skripka ustası Antonio Stradivarinin yaşadığı və işlədiyi dövrdən bəhs edir.
Prokuror, müstəntiqi Stanislav Pavloviç Tixonova məşhur musiqiçi, skripkaçı, SSRİ xalq artisti Lev İosifoviç Polyakovun mənzilində oğurluq hadisəsinin araşdırılmasına dair tapşırıq verir. Əfsanəvi "Santa Maria" skripkası tapılmasa Stradivari iflas ediləcək. İstintaq zamanı məlum olub ki, skripkanın oğurlanması oğruların əsas hədəfi olub. İstintaq zamanı Tihonov cinayətkarların aktiv müqaviməti ilə qarşılaşır. Araşdırmalar davamlı olara davam edir. Skripkaçı Polyakovun köhnə sinif yoldaşı və indi serpentariumun əməkdaşı Pavel Petroviç İkonnikovun şübhə kölgəsindən keçir. İkonnikov ilə Polyakov arasında uzun müddət davam edən dostluq və rəqabət oğurlanmanın açılması üçün əsasdır.
1972-ci ildə yazılmış Vayner qardaşlarının romanları gerçək bir hekayəyə əsaslanır. Polyakovun təsvirinin prototipi görkəmli sovet skripkaçısı David Oistrakh idi. Filmin buraxılmasından on il sonra, 1996-cı ildə skripka M. Glinka adına Dövlət Mərkəzi Musiqi Mədəniyyəti Muzeyindən oğurlanmışdır.[2]
Film aktyor Nikolo Amatinin son filmidir.[3]
Filmin premyerası 1987-ci il noyabrın 9-da Polis Günü ərəfəsində baş vermişdir.
Filmin demək olar ki, bir çox hissəsi Vilnüsdə (Universiti küçəsi, Con Kilsəsi, Rudninkai Restaranı) çəkilmişdir.
Sergey Şakurov — Stanislav
Anna Kamenkova — Yelena
Vladimir Samoylov — Vladimir
Aleksandr Filippenko — Qriqori
Valentin Qaft — Pavel
Mixail Puqovkin — Stepan
Laymonas Noreyka — Lev
Lev Borisov — Sergey
Qriqori Lyampe — Noy
Svetlana Xaritonova — Yevdokiya
Nina Menşikova — Anna
Aleksandr Yakovlev — Yakov
Nataliya Arinbasarova — Marina
Boris Smorçkov — Silkin
Ssenari müəllifləri: Arkadi Qaydar, Georgi Vayner
Rejissor: Eldor Urazbayev
Operator: Aleksandr Rıbin
Rəssam: Sergey Serebrenikov
Bəstəkar: Eduard Artemiyev
Səs operatoru: Boris Koreşkov
Çalır: Dövlət Simfonik Kinematoqrafiya Orkestri
Dirijor: Emin Xaçaturyan
Skripka solo: Eduard İdelçuk
Rusiya filmlərinin siyahısı
1987-ci ilin filmləri
1980-ci illər Azərbaycan filmlərinin siyahısı