Mirzə Kaluxski (Kalukski) tab. Кьалухъ Мирза — Tabasaran döyüşçüsü, XVIII əsr şairi və cihad ideoloqu.
Mirzə Kaluxski | |
---|---|
Vəfat tarixi | 1741 |
Vəfat yeri | |
Fəaliyyəti | şair |
O, Dubekdə, Kaluk-dağda, Dübekdə gedən döyüşlərdə İran qoşunlarına qarşı Tabasaran dəstələrinin əmiri seçilmişdir. Nitrik zirvəsində, Yargil yaxınlığında və digər yerlərdə döyüşmüşdür.[1] Onun başçılığı ilə Tabasaran döyüşçüləri Andal vadisinə hərəkət edir və Nadir şaha qarşı döyüşmək üçün yığılan dağlıların birləşmiş qüvvələri burada toplanırlar. Mirzə Kaluxski 1741-ci ildə bu döyüşdə həlak olur.[2][3][4][5]
Mirzə Kaluxski XVII əsrin sonu və XVIII əsrin əvvəllərində anadan olub. Ailəsi özdən idi. Çoxsaylı mənbələr Mirzənin Kəluk şəhərində doğulduğunu iddia etsə də, onun dəqiq doğulduğu yerin Zirdağ və Çərə kəndlərinin yaxınlığında olması barədə də məlumatlar var.[6] O, gənc ikən ərəb əlifbasını öyrənir. Mirzə Kaluxski erkən orta əsrlər ərəb və fars müəlliflərinin şeirlərini oxumağı sevirdi. Ərəb və türk-tatar dillərini bilirdi.
Mirzə Kaluxski öz xalqına böyük sevgi bəsləyirdi. Dağıstanın dağlıq əhalisini onlara zülm edən — xanlara, bəylərə və fatehlərə qarşı azad yaşamağa çağırırdı. Qarçaq və Xoşmənzil kəndlərinin yəhudi əhalisi arasında bir çox missioner yığıncaqlarında iştirak etmişdir. Onun Agül rayonunda qohumluq əlaqələri olub.
Andal vadisinə yürüşdən əvvəl o, 7 minlik Tabasaran və bir neçə auldan ordu topladı. Ordunun toplanış yeri tabasarancadan tərcümədə Yaşıl dağlar mənasını verən Yarak kəndinin şimalındakı "Çru Sivar" adlanan yerində idi.
1741-ci ildə Tabasaran cammatlığı onu Əmir seçdi. Bundan sonra onun rəhbərliyi altında Tabasaran dəstələri Andal vadisinə irəlilədi. Burada Dağıstanın digər yerlərindən gələn dağlı dəstələri ilə birlikdə Nadir şahla döyüşdə iştirak etdilər. Bu döyüşdə Mirzə Kaluxski ağır yaralanır. O, bir müddət sonra Tabasarana gedən yolda həlak olur. Bəzi mənbələr onun 27 yaşında dünyasını dəyişdiyini iddia edir.[7]
M.Kaluxski əsərlərini tabasaran dilində yazmışdır. Onların böyük əksəriyyətində müraciətlər var.
Bunun tipik nümunəsi onun "Xalqa çağırış" şeiridir ki, orada yazır:
Ey mənim əziz Tabasaran, mənim əziz həmvətənlərim! |
Şair Nadir şahla döyüşmək üçün "Kegər" ("Ərgəmək") əsərində də çağırış edir:
Doğma ölkəmiz bu gün bizi çağırır, |