1933-cü ilin Bank Qanunu (ing.Banking Act of 1933), təşəbbüskarlarının adları ilə də adlandırılır Qlass–Stiqoll qanunu (ing.Glass—Steagall Act) — 16 iyun 1933-cü ildə və XX əsrin sonlarına qədər Amerika Birləşmiş Ştatları Prezidenti tərəfindən imzalanmış[1], Amerika bank sisteminin görünüşünü müəyyənləşdirən, kommersiya banklarının investisiya fəaliyyətinə girməsini qadağan edən, hüquqlarını əhəmiyyətli dərəcədə məhdudlaşdıran federal qanunvericilik aktı, banklar qiymətli kağızlarla işləmək və bank depozitlərinin icbari sığortasını tətbiq etmək üçün yaradılmışdır[2][3].
Qlass–Stiqoll Qanununun əsas müddəalarına aşağıdakılar daxildir[4][5]:
aktivlərin qiymətli kağızlara çevrildiyi əməliyyatlar istisna olmaqla, kommersiya banklarının qiymətli kağızlarla əməliyyatlar həyata keçirməsinin qadağan edilməsi, lakin belə bir qiymətli kağızın sahibi, çevrilmədən əvvəlki aktivlərlə eyni hüquqlara malikdir;
bankların qiymətli kağızlarla əməliyyatlar aparan filiallarının yaradılmasına qadağa;
qiymətli kağızlar bazarında fəaliyyət göstərən şirkətlərin ənənəvi bank əməliyyatları növlərini həyata keçirməsinə qadağa;
investisiya şirkətlərinin vəzifəli şəxslərinin eyni vaxtda kommersiya banklarında vəzifə tutmalarının qadağan edilməsi;
Federal Depozit Sığortası Korporasiyasının yaradılması;
5.000 ABŞ dollarına qədər olan bank əmanətlərinin icbari sığortası;
Qlass–Stiqoll qanununun qəbulu, ABŞ səlahiyyətlilərinin 1929-cu ilin payızında başlayan və ilk növbədə birjaya təsir göstərən maliyyə böhranına reaksiyası idi[6]. Ticarət bankları, qiymətli kağızlar almaq üçün müştərilərin vəsaitlərindən istifadə edərək fond bazarındakı əməliyyatların fəal iştirakçıları olduğundan, fond bazarının çöküşü bir çox bankın iflasına səbəb oldu. ABŞ qanunvericisinin cavabı Bank haqqında təcili qanun (Emergency Banking Relief Act) ilə tətbiq olunan "bank tətilləri" zamanı qəbul edilən 1933-cü il Bank Qanunu idi[7]. Qlass–Stiqoll Qanunu, kommersiya banklarının qiymətli kağızlar bazarındakı əməliyyatlarda iştirakını qadağan edir və bununla da kommersiya bankı və investisiya bankı anlayışlarını ayırır. Bu qanun xarici ölkələrdə bank qanunvericiliyinin inkişafına ciddi təsir göstərmişdir[8][9].
↑"Money, power, and Wall Street: Transcript, Part 4, (quoted as "The Glass–Steagall law is no longer appropriate—")". April 24 and May 1, 2012; encore performance July 3, 2012. PBS. September 24, 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: October 8, 2012. Transcript of Clinton remarks at Financial Modernization bill signing, Washington, D.C.: U.S. Newswire, November 12, 1999, It is true that the Glass-Steagall law is no longer appropriate to the economy in which we lived. It worked pretty well for the industrial economy, which was highly organized, much more centralized and much more nationalized than the one in which we operate today. But the world is very different.
Blass, Asher A.; Grossman, Richard S., "Who Needs Glass–Steagall? Evidence From Israel's Bank Share Crisis and the Great Depression", Contemporary Economic Policy, 16 (2), 1998: 185–196, doi:10.1111/j.1465-7287.1998.tb00511.x.
Coggins, Bruce, Does Financial Deregulation Work? A Critique of Free Market Approaches, New Directions in Modern Economics, Northampton, MA: Edward Elgar Publishing Limited, 1998, ISBN978-1-85898-638-8.
Firzli, M. Nicolas, "Bank Regulation and Financial Orthodoxy: the Lessons from the Glass–Steagall Act", Revue Analyse Financière(fransız), January 2010: 49–52.
Pecora, Ferdinand, "Wall Street Under Oath: The Story of Our Modern Money Changers", (reprint of 1939 edition pubslished by Simon &Schuster, New York ), Reprints of Economics Classics, New York: A.M. Kelley (1966 tarixində nəşr olunub), 1939, LCCN68-20529.
Willis, Henry Parker; Chapman, John, The Banking Situation: American Post-War Problems and Developments, New York: Columbia University Press, 1934, OCLC742920.
Wilmarth, Jr., Arthur E., "Walmart and the Separation of Banking and Commerce", Connecticut Law Review, 39 (4), 2007: 1539–1622, SSRN984103.