Renium VI oksid

Renium (VI) oksid ReO₃ – qeyri-üzvi birləşmədir. Suda həll olmayan tünd-qırmızı kristallardır

Renium VI oksid
Ümumi
Sistematik adı	Renium (VI) oksid
Kimyəvi formulu	ReO3
Molyar kütlə	234,20 q/mol
Fiziki xassələri
Sıxlıq	6,9-7,4; 7,3; 7,43 q/sm³
Təsnifatı
CAS-da qeyd. nöm.	1314-28-9
PubChem	102110
ChemSpider	92247

Fiziki xassələri[redaktə | mənbəni redaktə et]

Renim (VI) oksid kub sistemin tünd qırmızı paramaqnit kristallarını, fəza qrupu Pm3m, hüceyrə parametrləri a = 0.3734 nm, Z = 1 əmələ gətirir.

Alınması[redaktə | mənbəni redaktə et]

• Renium (VII) oksidin kommutasiya reaksiyası nəticəsində alınır:

${\displaystyle {\mathsf {3Re_{2}O_{7}+Re\ {\xrightarrow {250-300^{o}C,N_{2}}}\ 7ReO_{3}}}}$

${\displaystyle {\mathsf {Re_{2}O_{7}+ReO_{2}\ {\xrightarrow {145^{o}C,N_{2}}}\ 3ReO_{3}}}}$

• Renium (VII) oksidin karbonmonooksidlə reduksiya nəticəsində:

${\displaystyle {\mathsf {Re_{2}O_{7}+CO\ {\xrightarrow {T^{o}C}}\ 2ReO_{3}+CO_{2}}}}$

Kimyəvi xəssələri[redaktə | mənbəni redaktə et]

• Renim (VI) oksid qızdırdıqda parçalanır:

${\displaystyle {\mathsf {3ReO_{3}\ {\xrightarrow {300^{o}C,vacuum}}\ ReO_{2}+Re_{2}O_{7}}}}$

${\displaystyle {\mathsf {8ReO_{3}\ {\xrightarrow {400^{o}C,vacuum}}\ 4ReO_{2}+2Re_{2}O_{7}+O_{2}}}}$

• Qatı azot turşusu ilə oksidləşir:

${\displaystyle {\mathsf {ReO_{3}+HNO_{3}\ {\xrightarrow {}}\ HReO_{4}+NO_{2}\uparrow }}}$

• Hava ilə təmasda olduqda oksidləşir:

${\displaystyle {\mathsf {4ReO_{3}+O_{2}\ {\xrightarrow {160-400^{o}C}}\ 2Re_{2}O_{7}}}}$

• Oksidləşdirici m::${\displaystyle {\mathsf {2ReO_{3}+H_{2}O_{2}\ {\xrightarrow {}}\ 2HReO_{4}}}}$addələrin məhlulları ilə reaksiyaya daxil olduqda (azot turşusu, hidrogen peroksid, bromlu su və s.) renium turşusu alınır:

• Hidrogenlə reduksiya olunur:

${\displaystyle {\mathsf {ReO_{3}+3H_{2}\ {\xrightarrow {450-800^{o}C}}\ Re+3H_{2}O}}}$

Tətbiqi[redaktə | mənbəni redaktə et]

Renium oksidləri katalizator kimi üzvi və qeyri-üzvi sintezdə istifadə olunur. Həm də metalurqiyada materialın fiziki və kimyəvi xüsusiyyətlərini yaxşılaşdıran bir komponent kimi istifadə olunur.

Mənbə[redaktə | mənbəni redaktə et]

• Справочник химика / Редкол.: Никольский Б.П. и др.. — 2-е изд., испр. — М.-Л.: Химия, 1966. — Т. 1. — 1072 с.
• Справочник химика / Редкол.: Никольский Б.П. и др.. — 3-е изд., испр. — Л.: Химия, 1971. — Т. 2. — 1168 с.
• Г. Реми. Курс неорганической химии. Изд. Мир, 1974, Т 2, с.233–234.