Senzura (lat.cencura) — nitqin, ictimai kommunikasiyanın və ya digər məlumatların gizlədilməsi. Bu, sözügedən materialın etiraz edilə bilən, zərərli, həssas və ya "uyğunsuz" hesab edilməsi əsasında tətbiq edilə bilər.[1][2][3] Senzura hökumətlər, özəl qurumlar və digər nəzarət orqanları tərəfindən tətbiq oluna bilər.
Hökumətlər və özəl təşkilatlar senzura ilə məşğul ola bilər. Digər qruplar və ya qurumlar senzura təklifi verə və tətbiq olunması üçün müraciət edə bilər. Müəllif və ya digər yaradıcı şəxs öz əsərlərinə və ya nitqinə senzura tətbiq etdikdə, bu, avtosenzura adlanır. Ümumi senzura, milli təhlükəsizlik də daxil olmaqla müxtəlif iddia edilən səbəblərə görə əxlaqsızlığa, pornoqrafiyaya, nifrət məzmunlu nitqlərə nəzarət etmək, uşaqları və ya digər həssas qrupları qorumaq, siyasi və ya dini baxışları təşviq etmək və ya məhdudlaşdırmaq və böhtanların qarşısını almaq üçün nitqlər, kitablar, musiqilər, filmlər və digər incəsənət növləri, mətbuat, radio, televiziya və internet daxil olmaqla müxtəlif media vasitələrində tətbiq olunur.
Birbaşa senzura növündən, yerindən və məzmunundan asılı olaraq qanuni ola və ya olmaya bilər. Bir çox ölkələr qanunla senzuraya qarşı güclü müdafiə təmin edir, lakin bu müdafiələrin heç biri mütləq deyil və tez-tez nəyin senzuraya məruz qala biləcəyini və edilə bilməyəcəyini müəyyən etmək üçün ziddiyyətli hüquqların tarazlaşdırılmasının zərurət olduğu iddiası irəli sürülür. Avtosenzuraya qarşı heç bir qanun yoxdur.
Eramızdan əvvəl 399-cu ildə yunan filosofu Sokrat, Afina dövlətinin onun fəlsəfi təlimlərinə senzura tətbiq etmək cəhdlərinə qarşı durarkən, afinalı gənclərin korrupsiyası ilə bağlı girov ittihamları ilə ittiham edildi və badyan içərək ölümə məhkum edildi.
Sokratın ittiham edilməsinin təfərrüatları Platon tərəfindən belə qeyd olunur: E.ə. 399-cu ildə Sokrat Afina gənclərinin şüurunu korlamaqda və dinsizlikdə[4] təqsirli bilindi[5] və ölüm cəzasına məhkum edildi.[6][7][8]
Sokratın tələbəsi Platonun demokratiyanın mövcudluğuna qarşı çıxan "Dövlət" adlı essesində senzuranı müdafiə etdiyi deyilir. Platondan fərqli olaraq, yunan dramaturqu Evripid (e.ə. 480–406) azad doğulmuş kişilərin həqiqi azadlığını, o cümlədən sərbəst ifadə hüququnu müdafiə edirdi. 1766-cı ildə İsveç qanunla senzuranı ləğv edən ilk ölkə oldu.[9]
Biltereyst, Daniel, ed. Silencing Cinema. Palgrave/Macmillan, 2013.* Birmingham, Kevin, The Most Dangerous Book: The Battle for James Joyce's Ulysses, London (Head of Zeus Ltd), 2014, ISBN978-1594203367
Demm, Eberhard. Censorship and Propaganda in World War I: A Comprehensive History (Bloomsbury Academic, 2019) online review
Foucault, Michel, edited by Lawrence D. Kritzman. Philosophy, Culture: Interviews and Other Writings 1977–1984 (New York/London: 1988, Routledge, ISBN0415900824) (The text Sexual Morality and the Law is Chapter 16 of the book).
Mathiesen, Kay Censorship and Access to Information Handbook of Information and Computer Ethics, Kenneth E. Himma, Herman T. Tavani, eds., John Wiley and Sons, New York, 2008
National Coalition against Censorship (NCAC). "Books on Trial: A Survey of Recent Cases." January 1985.
Silber, Radomír. Partisan Media and Modern Censorship: Media Influence On Czech Political Partisanship and the Media's Creation of Limits to Public Opposition and Control of Exercising Power in the Czech Republic in the 1990s. First edition. Brno: Tribun EU, 2017. 86 stran. Librix.eu. ISBN978-8026311744.
Silber, Radomír. (2018) On Modern Censorship in Public Service Broadcasting. Cultural and Religious Studies, Volume 3, 2018, ISSN2328-2177.