Türkpərəstlik, türkofiliya və ya türksevərlik (türk. türkseverlik) — türkdilli xalqlara, onların mədəniyyətinə və tarixi irsinə ehtiram və sevgi.[1] Bu, Türkiyənin özünü və tarixini, türk dilini, türk mətbəxini, türk ədəbiyyatı və ya daha geniş mənada, ümumilikdə türk xalqlarını əhatə edə bilər. Türkpərəstliyin əksi türkofobdur, türk və ya türk xalqlarına, türk mədəniyyətinə və türk ölkələrinə qarşı düşmənçilik, dözümsüzlük, irqçilik nümayiş etdirən insandır.
Türkpərəstlik tarixən Osmanlı imperiyası[2] və Böyük Səlcuq imperiyasının tarixini dəstəkləyənlərlə əlaqələndirilmişdir.
But Urquhart's Turkophilia went so far that even in London he ate Turkish food, bathed in Turkish baths, and lounged on Turkish sofas.
In the case of David Urquhart, who went to fight for the Greeks but stayed on to help establish the post-war boundaries, it helped turn a Philhellene into a Turkophile.
The famous Hungarian Turkologist and Turkophile, Arminius Vambery (1832-1913), embarked on adventurous travels in Russian Central Asia and in Persia and later acquainted his Turkish friends with their Central Asian relatives through his books and lectures.
Auf Betreiben des turkophilen Journalisten Dr. Ernst Jäckh...
And just as Chateaubriand was a Turkophobe, Loti is as much a Turkophile; the writer even becomes one of the chief...
It should also be mentioned that although he was a definite Turkophile, he was always admired and valued in nationalistic circles.
He also developed a Turkophile attitude in the theory of "ethnic complementarity".