Ural dilləri — Üç budağa: fin, uqor və samodiy budaqlarına bölünür. Fin budağı Pribaltika, Perm və Volqa qruplarına ayrılır.
Pribaltika qrupuna fin (suomi), saam (lopar), eston, karel, ijor, veps və liv dilləri daxildir.
Perm qrupuna – komi-zıryan, komi-permyak və udmurt dilləri daxildir.
Volqa qrupuna: dağ və düzən marilər, erzya-mordva, mokşa-mordva dilləri daxildir. Uqor budağı macar, uqor, mansi (voqul) və xanti (ostyak) dillərinə ayrılır. İndiki Dunay çayı boyunda yaşayan macarlar bu yerlərə IX əsrdə Cənubi Ural çöllərindən gəlmişlər.
Ural dillərinin Samodiy budağı nen, en, nqanasan və selkun dillərindən təşkil olunmuşdur. Fin-uqor və samodiy dillərinin qohumluğunu Emil Setlyar təsdiq edib.[1].
Напольских В. В. Введение в историческую уралистику. Ижевск: УдмИИЯЛ, 1997.
Основы финно-угорского языкознания, [т. 1-3]. М., 1974-76.
Хайду П. Уральские языки и народы / Пер. с венг. М., 1985.
Collinder B. Survey of the Uralic languages. [2 ed.]. Stockholm, [1957].
Deczy G. Einfuhrung in die finnisch-ugrische Sprachwissenschaft. Wiesbaden, 1965.
Hajdu P. Finnugor nepek es nyelvek. Budapest, 1962.
Hajdu P. Bevezetes az urali nyelvtudumanyba. Budapest, 1966.
Marcantonio, Angela. The Uralic Language Family: Facts, Myths and Statistics. Publications of the Philological Society, 35. Oxford — Boston: Blackwell, 2002.