Şərqi türk dilləri və ya şərqi hun dilləri — türk dillərinin qolu. Nikolay Baskakov bu taksonu qərbi türk qolundan fərqli olaraq fərqləndirir.[1]
Türk dillərinin şərq və qərb qruplarına bölünməsi sırf geneoloji xarakter daşımır, bəzi tədqiqatçılar bundan istifadə etmirlər. Nikolay Baskakov bir sıra dillərin təfsirlərinin qeyri-müəyyənliyi ilə yanaşı, türk dillərinin qərb və şərq qollarına bölünməsinin tayfaların birləşməsi və yenidən qruplaşmasının nəticəsi olduğunu göstərir.
Şərqi türk dilləri bir takson kimi O. A. Mudrakın təsnifatında tanınır, Sibir türk dilləri kimi qeydə alınır. Sibir bir tərəfdən yakut dialektləri və Sayan dillərinə, digər tərəfdən xakas və Altay dilinə bölünür.
Şərqi türk dillərində monqol, tunqus-mancur dillərindən götürülmüş alınma sözlərin payı əhəmiyyətli olduğu halda, qərbi türk dilləri fars və ərəb dillərindən götürülmüş alınma sözlər əksəriyyəti təşkil edir. Şərqi türk dillərində intervokal səslənməyə daha çox rast gəlinir.
Qərbi türk və şərqi türk dilləri də mədəni baxımdan bir-birinə qarşıdır. Qərbi türk dillərində əsasən müsəlmanlar, az sayda da pravoslavlar və yəhudilər danışsalar da, şərqi türk dillərində şamanistlər, paqanlar, pravoslavları, buddistlər və burxanistlər danışır.