Ağıl dişi, üçüncü azı dişi və ya molar diş — insan dişlərinin hər kvadrantında olan üç azı dişindən biri. Bu üçünün arasında ən arxada olan dişdir. Adətən 17–25 yaş aralığında çıxır.[1] Əksər yetkinlərin hər kvadrantda bir olmaqla dörd ağıl dişi olur. Dörddən az və ya daha çox ola bilər, məsələn, əlavə dişlərə fövqəladə dişlər deyilir. Ağıl dişi çıxmadıqda, inkişaf prosesində olan digər dişlərə də təsir edir. Beləliklə, bu baş verəndə və ya verməmişdən öncə çəkilir.
Ağıl dişi | |
---|---|
Latınca | Dens molaris tertius |
Sistem | Molar dişlər |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Rəsmi olaraq üçüncü azı kimi tanınsa da, ümumi istifadə ağıl dişidir. Çünki demək olar ki, 12–13 yaşlarında digər dişlər bir-birinin ardınca çıxaraq öz sürmələrini tamamladıqları halda, ağıl dişi çox gec çıxır. Adətən 17–25 yaş arasında qaldığı üçün xalq arasında ağıl dişləri kimi tanınır. Məlumdur ki, bu dişin çıxması əsrlərdir diş problemlərinə səbəb olur və hətta Aristotel də bu məsələyə aşağıdakı sözlərlə toxunmuşdur:
İnsanlarda görünən son dişlər “ağıl dişləri”dir. Bu dişlər hər iki cinsdə təxminən iyirmi yaşında görünür. Ömrünün son günlərini yaşayan səksən yaşlı qadınlarda ağıl dişlərinin çıxması ilə bağlı məlum hallar var. Dişin gəlişi böyük ağrılara səbəb olur və buna bənzər hallar kişilərdə də bilinir. Bu olur, nə vaxt olur, erkən yaşda ağıl dişləri çıxmayan insanlarda olur. |
Ağıl dişlərinin ageneziyası əhaliyə görə dəyişir, Tasmaniya hindularında praktiki olaraq sıfır, Meksika hindularında demək olar ki, 100%-dir.[2] Bu dəyişiklik PAX9 geni və bəlkə də bir neçə başqa gen ilə əlaqələndirilir.[3]
Ağıl dişi insanın təkamül əcdadlarına bitkiləri üyütməkdə kömək edən üçüncü azı dişidir. İnsan əcdadlarının kəllələrində daha çox diş olan daha böyük çənələri var idi. Beləliklə, bitki hüceyrə divarını meydana gətirən sellülozu həzm edə bilməmələrini kompensasiya edərək, insanlara göyərti çeynəməyə kömək edib.[4] 10.000 il əvvəl kənd təsərrüfatı inqilabı ilə insanlar tərkibində karbohidratlar və yüksək enerji olan daha yumşaq qidalar istehlak etməyə başladılar. Belə bir pəhriz nəticəsində çənəmiz paleolit əcdadlarımızdakı kimi daha da böyümədi və beləliklə ağıl dişlərinə yer qalmadı.[5]
Ağıl dişi (klinik olaraq nömrələnmiş tezlik M3) çoxdan problemli kimi müəyyən edilmişdir və insan ağzında ən çox rast gəlinən təsirlənmiş diş kimi problemli olmaqda davam edir. Bilinən ən qədim basdırılmış diş Magdalenian dövründə (e.ə. 18.000–10.000) bir avropalı qadına aiddir.[6] Dişin çıxması üçün yerin olmaması periodontal xəstəlik və yaşla artan diş çürüməsi riski ilə nəticələnir.[7]
Təsirə məruz qalan ağıl dişləri istiqamətinə, təsir dərinliyinə, diş püskürməsi üçün mövcud boşluq miqdarına və onları əhatə edən yumşaq toxuma və ya sümük miqdarına görə təsnif edilir. Bu təsnifat strukturu həkimlərə diş çəkmə zamanı baş verə biləcək təsir, infeksiya və ağırlaşma ehtimallarını hesablamağa imkan verir.[7] Ağıl dişləri də simptomların və narahatlıqların mövcudluğuna görə təsnif edilir.[8]
Təsirə məruz qalan ağıl dişinin müalicəsi hər hansı təsirlənmiş dişin müalicəsi ilə eynidir. Əgər diş təsirlənirsə, müalicə impakasiya, diş çıxarılması və ya koronektomiya yuxarıdakı yoluxmuş toxuma ilə məhdudlaşa bilər.[9][10][11]