Anatol Kuragin

Anatol Vasiliç Kuragin – Lev Tolstoyun “Hərb və Sülh” romanının, eyni zamanda roman əsasında çəkilmiş filmlərin və operanın qəhrəmanıdır.^[1] its various cinematic adaptations, and an operatic adaptation as well.^[2] Hərbçi olan Anatol, Elen Kuraginin qardaşıdır. Bacısının da köməyi ilə Anatol evli olmasına baxmayaraq, Nataşa Rostovanı yoldan çıxarır. Hətta Nataşa ona qoşulub qaçmaq da istəyir. Sonradan Anatol Napoleon müharibələri zamanı ayağını itirir.

Anatol Kuragin
rus. Анатоль Курагин Hərb və Sülh obrazı
Anatol Kuragin (Ken Duken) və Nataşa Rostova (Klemans Poezi)
Yaradan	Lev Tolstoy
Canlandıran	Vasili Lanovoy, Kolin Beyker, Ken Duken, Kallum Törner[d]
Məlumat
Cinsi	kişi
Milliyyəti	rus

Romanın inkişaf etdirilməsi zamanı Tolstoy obrazın adının “Pyotr” olmasını və roman ərzində “tam bir təkamül yolu keçməsini” nəzərdə tutmuşdu.^[3] Anatole Shosttak served as the real life inspiration for the fictional Anatole Kuragin.^[4]

Ester Polianovski Salaman yazır ki, “Tolstoy bütün digər obrazlarından fərqli olaraq, Anatolun xasiyyəti haqqında bizə yalnız bir məlumat verir: o, nadir halda nəsə edirdi.”^[5]

1956-cı ildə çəkilmiş ABŞ filmində Anatol obrazı Vittorio Gassman^[6], 1966-1967-ci illərdə çəkilmiş SSRİ filmində Vasili Lanovoy^[7], 2007-ci ildə çəkilmiş mini serialda isə Almaniya aktyoru Ken Duken tərəfindən canlandırılmışdır.

1. ↑ Marianne Sturman, War and Peace: notes (Cliffs Notes, 1967), 14 Arxivləşdirilib 2016-12-23 at the Wayback Machine.
2. ↑ The role is sung by a tenor. See Giorgio Bagnoli, Graham Fawcett, and Teatro alla Scala, The La Scala Encyclopedia of the Opera: A Complete Reference Guide (Simon and Schuster, 1993), 366 Arxivləşdirilib 2021-08-27 at the Wayback Machine.
3. ↑ Kathryn Beliveau Feuer, Robin Feuer Miller, and Donna Tussing Orwin, Tolstoy and the Genesis of "War and Peace" (Cornell University Press, 1996), 60 Arxivləşdirilib 2021-08-27 at the Wayback Machine.
4. ↑ Cynthia Asquith, Married to Tolstoy (Greenwood Press, 1969), 61 Arxivləşdirilib 2017-02-14 at the Wayback Machine.
5. ↑ Esther Polianowsky Salaman, The Great Confession: from Aksakov and De Quincey to Tolstoy and Proust: From Aksakov and De Quincey to Tolstoy and Proust (Allen Lane, 1973), 106 Arxivləşdirilib 2017-02-14 at the Wayback Machine.
6. ↑ Rachel Moseley, Growing Up with Audrey Hepburn: Text, Audience, Resonance (Manchester University Press, 2002), 233
7. ↑ Frank Northen Magill, Magill's Survey of Cinema, Foreign Language Films (Salem Press, 1985), 3327 Arxivləşdirilib 2022-04-07 at the Wayback Machine