İlk dəfə 1981-ci ildə nəşr olunan Codex Seraphinianus (azərb. Kodeks Serafini), İtalyan rəssam, memar və dizayneri Luiqi Serafini tərəfindən 1976–1978-ci illər arasında hazırlanan xəyali bir dünyanın illüstrasiyalı, 2 cildlik ensiklopediyası.[1] Təxminən 360 səhifədən ibarət olan əsər, rəssamın özü tərəfindən şifrələnmiş bir dildə yazılmışdır.[2]
Codex Seraphinianus | |
---|---|
it. Codex Seraphinianus | |
Müəllif | Luici Serafini |
Orijinalın dili | bilinmir |
Ölkə | |
Orijinalın nəşr ili | 1981 |
Səhifə | 367 |
ISBN |
88-216-0026-2 ISBN 88-216-0027-0 ISBN 88-216-2027-1 |
İlk dəfə İtaliyada nəşr olunan kitab, digər ölkələrdə də nəşr olunmuşdur. Kitabın fərqli tərəfi isə tamamilə qarışıq və şifrəli yazı sistemi ilə yazılmasıdır. Kitabda həmçinin olduqca qeyri-adi və qəribə illüziya və karikaturalara da yer verilib.[2]
Bu əlyazma ilə olan ensiklopedik kitabda əl ilə çəkilən və quru boya ilə rənglənmiş flora, fauna, anatomiya, moda və qidaya aid bir çox qəribə və qeyri-adi təsvirləri yer alıb.[3] Kitab, hələ məlum olmayan dildə yazılmış Voyniç əlyazması,[4] Xorxe Luis Borxesin "Tlön, Uqbar, Orbis Tertius" hekayəsi,[5] Maurits Korneles Eşer və İeronim Bosxun hekayəsi ilə müqayisə olunur.[2][3]
Şəkillər daha çox real dünyada mövcud olan şeylərin sürreal parodiyaları kimi qəbul edilir.[3][6][7] Bu şəkillərə qanayan meyvə, təxminən stul kimi böyüməyə başlayan və sonra çevrilən çevrilən bitki, cütləşdikdən sonra timsaha çevrilən cütlük kimi nümunələr verilə bilər. Həmçinin qəribə, zahirən mənasız, əksərən incə görünüşlü, kiçik liflərdən ibarət texniki qurğular təsvir edilir. Xəritə və ya insan üzü kimi asanlıqla tanınan illüstrasiyalarda var.[2] Digər tərəfdən, xüsusilə "fizika" bölməsindəki bir çox şəkil demək olar ki, tamamilə mücərrəddir. Demək olar ki, bütün fiqurlar parlaq rənglidir və zəngin detallara sahibdir.
Uzun sürən araşdırmalar nəticəsində əldə olunanlardan belə fikrə gəlmək olur ki, kitabın adı müəllifin adının təhrif olunmuş formasıdır. Baxmayaraq ki, Luiqi Serafini kitabın elmi əsaslara dayanaraq yazıldığını bildirsə də, elm adamları bu kitabı araşdırarkən heç bir əllə tutulacaq nəticə əldə etməmişlər.
Kitabın yazı sistemi, ehtimal ki, ixtira edilmiş yazı sistemidir, amma adi Qərb yazı sistemlərinə (sətrin soldan sağa, böyük və kiçik hərflərdən istifadə olunduğu, bəzilərinin ikili rəqəmlərdən ibarət olduğu əlifba) görə modelləşdirilmişdir. Bəzi hərflər yalnız sözlərin əvvəlində və ya sonunda görünür, bu da kitabın yazı sisteminin Sami yazı sistemləri ilə olan ortaq xüsusiyyətlərindəndir. Əlifbanın əyri xəttli hərfləri sapa, ipə oxşayıb, düyünlər nümayiş etdirlir və bir qədər Sinhal əlifbasının hərflərini xatırladır.[8]
Kitabın dili illərdir dilçilərə kitabın dilini hərtərəfli təhlil etməsinə imkan vermir. Bununla birlikdə, səhifələrin nömrələnməsində istifadə olunan say sistemi Allan K. Veksler və bolqar dilçi İvan Derzhanski tərəfindən pozulmuşdur.[4][9][10] Bu sistem 21-lik say sisteminin bir versiyasıdır.[11]
11 may 2009-cu ildə Oksford Universiteti Kitabxanaçılar dərnəyində etdiyi çıxışında, Kodeksin sətirləri arasında gizli bir məna olmadığını söyləyən Serafini, əlifbanın oxuculara çatdırmaq istədiyinin, uşaqların hələ başa düşə bilmədikləri kitablara baxarkən hiss etdiklərinə uyğun olduğunu ifadə etdi. Amma yenə də bu əlifba böyüklər üçün də məna kəsb edib.
Kitab 2 hissəyə ayrılmış 11 fəsildən ibarətdir. Birinci hissə flora, fauna və fizikaya yer verməklə canlı aləmin (təbii aləmin) tərifi barədə təəssürat yaradır. İkinci hissə, humanitar elmlər və geyim, tarix, yemək və memarlıq kimi insan həyatının müxtəlif tərəflərindən bəhs edir. Hər bir fəsildə ümumi ensiklopedik mövzuya toxunulur və bu fəslin mövzuları belədir:
Son hissədən sonra cədvəl və ya indeks vardır ki, bunun da ardınca son sözə bənzər hissə gəlir, ancaq bu hissə yazılmışdır.[2]
Altıncı hissədəki iki lövhədə fransız dilində bir neçə sətir var. Bu sətirlər Marsel Prustun İtirilmiş zamanın axtarışında (fr. À la recherche du temps perdu) romanındandır. "A la recherche du temps perdu: Albertine disparue". Şəklin aşağısında yazılmış sözlər eyni kitabdandır.
Orijinal nəşri iki cilddə çap edilmişdir:
İki il sonra ABŞ, Almaniya və Hollandiyada bir cildlik nəşri çıxdı:
Franko Mariya Ricci, 1993-cü ildə bir cildlik nəşrini nəşr etmədən əvvəl, 1980-ci illərin nəşrləri bir neçə ildir çapdan çıxmışdı:
2006-cı ildə Rizzoli, İtaliyada genişlənmiş, lakin daha ucuz nəşrini buraxdı. Bu nəşrdə müəllifin əlavə illüstrasiyaları və ön sözləri var:
2013-cü ildə Rizzoli, ikinci nəşr olaraq imzalanmış və nömrələnmiş "lüks" buraxılışla yenidən işlənmiş məhdud sayda buraxıldı. İtalyan və 300 ingilis dilində 300 nüsxə çap edilmişdir:
2017 Kodeks Serafini divar təqvimi 2016-cı ildə Universe Publishing tərəfindən nəşr edilmişdir.
Asimovun Elmi Fantastik əsərindən Berd Sirlz (aprel 1984): "Fakt maskası ilə qəribə ədəbi mövqe tutan bu kitab, sürrealizm və fantaziya arasındakı narahatlıq sərhədindədir.[6]
Duqlas R. Hofstadter Metamagik mövzular: zehin və nümunənin özünü araşdırmaqda illüstrasiyaların çoxunu "qrotesk və narahat" və digərlərini "son dərəcə gözəl və görmə qabiliyyətli" hesab edirdi. Kitabın "entropiya, xaos və anlaşılmazlığı (bəzi insanlar üçün) tərənnüm edəcəyini" söylədi.[12]
Amerikalı jurnalist Cim Dauyer, bu əsəri məlumat çağının erkən bir tənqidi hesab etdi.[7]
Ensiklopediyaya bəlli bir dövrün bilikləri düzəltməyə meyilli bir janr kimi baxılırsa, Serafininin "fantaziya ensiklopediyası" nda ("fantaencyclopedia") bu mövzuda çox şey yoxdur. Italo Kalvinoya görə, skelet "dəyişkən şəkillərlə dolu bu dünyada eyni şəkildə davam edən gerçəkliyin yeganə nüvəsidir". Bu istehzalı və hərtərəfli dəyişkənlik üçün Codex Seraphinianus, zehni sahə ilə əlaqə quran və "yarım formalı ziddiyyətli dünyanın kataloqu" yaratmağa çalışın.[13]
Riçard Devis. "Codex Seraphinianus — The World's Weirdest Book" Arxivləşdirilib 2017-12-11 at the Wayback Machine. AbeBooks. http://www.abebooks.com/books/RareBooks/serafini-fantasy-art-weird/Codex-Seraphinianus.shtmlArxivləşdirilib 2017-12-11 at the Wayback Machine.