Karel Pietersz. Fabrisius (Hollandiya: Carel Fabritius; ən geci 27 fevral 1622[1] – 12 oktyabr 1654[2][3][…], Delft, Hollandiya qraflığı[1][4]) — hollandiyalı rəssam. Rembrandtın şagirdi olmaqla bərabər Amsterdamdakı studiyasında çalışıb. Delft məktəbinin üzvü olan Fabrisius öz bədii üslubunu inkişaf etdirdi və perspektiv və işıqlandırma ilə sınaqdan keçirdi. Əsərləri arasında Delft mənzərəsi (1652), Qızılfinç (1654) və Sentry (1654) də var.
Karel Fabrisius | |
---|---|
nid. Carel Pietersz Fabritius | |
Doğum tarixi | ən geci 27 fevral 1622[1] |
Vəfat tarixi | 12 oktyabr 1654[2][3][…] (32 yaşında) |
Vəfat yeri | |
Fəaliyyəti | rəssam, memarlıq çertyojçusu[d], dülgər[d] |
Janrlar | janr rəssamlığı[5], portret[5][4], Animalistika[4], tarix rəssamlığı[4], peyzaj[4] |
Stillər | barokko[6] |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Karel Pietersz. Fabrisius 1622-ci ilin fevral ayında Hollandiya Respublikasındakı on yaşlı Bemster polderində yerləşən Midenbeemster kəndində anadan olmuş və həmin ilin[7] 27 fevralında vəftiz edilmişdir. O, bir rəssam və məktəb müəllimi Peter Karelsz-in oğlu idi.Onun iki kiçik qardaşları Barent və Johannes vardı, onlar da rəssam oldu.[7][8][9]
Əvvəlcə dülgər kimi çalışdı. 1640-cı illərin əvvəllərində qardaşı Barent ilə birlikdə Amsterdamdakı Rembrandt studiyasında oxudu. 1650-ci illərin əvvəllərində Delft-ə köçdü və 1652-ci ildə Delft rəssamlarının gildiyasına qoşuldu.
Fabrisius, 1654-cü il oktyabrın 12-də şəhərin dörddə bir hissəsini məhv edən Delft silah tüfəng jurnalının partlayışına düşərək, studiyası və bir çox rəsm əsəriylə birlikdə öldü. Yalnız onca rəsm əsəri qalıb.[10] Haubraken'in dediyinə görə, tələbəsi Mattias Spoors və kilsə keşişi Simon Decker birlikdə bir rəsm üzərində işlədikləri üçün onunla birlikdə öldü.[10] Arnold Bonun xatirəsinə yazdığı bir şeirdə o, Karel Faber adlanır.[10]
Rembrandtın bütün şagirdlərindən Fabrisius öz bədii üslubunu inkişaf etdirən yeganə insan idi. Rembrandtın tələbələrindən yalnız Fabrisius orijinal bir bədii üslub inkişaf etdirə bildi. Xiaroskuro pyesini əsasən qaranlıq fonda ötürməkdə portretlərində mükəmməlliyə nail olan Rembrandtdan fərqli olaraq, Karel Fabrisius, soyuq rənglərdən istifadə edərək kətan üzərindəki cisimlərin işığının və konturlarının ötürülməsinin texniki tərəfinə böyük əhəmiyyət verərək, modeli bir qədər işıqlandırılmış toxumalı fona qoydu.İntibah dövründən ikonoqrafiyaya diqqət çəkərək, Fabrisius rəssamlığın texniki tərəfləri ilə maraqlandı.Parlaq bir rəsm üslubunda forma yaratmaq üçün sərin rəng harmoniyalarından istifadə etdi. "Delft mənzərəsi" ndə (1652) əks olunan mürəkkəb fəza effektləri və səxavətli isladılmış fırça ilə hazırlanmış şirəli bir fırça vurması ("Qızılfinç", 1654) ilə maraqlanmışdır. Bütün bu keyfiyyətlər Delftin ən məşhur rəssamları Vermeer və de Huçun əsərlərində görünür; ehtimal ki, Fabrisiusun onlara güclü təsiri olmuşdur.