Lou-fay

Lou-fay — adətən bir qeydin və ya ifanın qüsurları kimi qəbul edilən elementlərin, bəzən də düşünülmüş bir estetik seçim olan musiqi və ya istehsal keyfiyyətidir. Səs keyfiyyəti və musiqi istehsalı standartları onilliklər boyu inkişaf etmişdir, yəni bəzi köhnə Lou-fay nümunələri əvvəlcə belə tanınmamış ola bilər. Lou-fay 1990-cı illərdə alternativ olaraq DIY musiqisi adlandırıldığı zaman populyar musiqi tərzi kimi tanınmağa başladı.^[1]

Harmonik təhrif və "analoq istilik" bəzən aldadıcı şəkildə Lou-fay musiqisinin əsas xüsusiyyətləri kimi irəli sürülür. Estetikliyi, əslində normal olaraq istənməyən kimi görünən elementlərin, məsələn notlar, ətraf mühitin müdaxiləsi və ya fonoqrafik çatışmazlıqlar (zəifləmiş səs siqnalları, lent səsi və s. kimi elementləri) daxil etməsi ilə müəyyən edilir. Əhəmiyyətli sənətçilər arasında Beach Boys, R. Stevie Moore (tez-tez "ev qeydinin xaç atası" adlanır), Paul McCartney (McCartney), Todd Rundgren, Jandek, Daniel Johnston, Voices Guided , Sebadoh, Beck, Səki və Ariel Pink var.^[2]

"Lou-fay" mədəni leksikonda "yüksək sədaqət" olduğu müddətdə olmasına baxmayaraq, WFMU DJ William Berger, ümumiyyətlə, 1986-cı ildə bu terminin populyarlaşdırılması ilə tanınır. 1980-ci illərdən bəri müxtəlif nöqtələrdə "Lou-fay" kaset mədəniyyəti, punk DIY etiketi, primitivizm, kənar musiqi, orijinallıq, süstlük / Generation X stereotipləri və mədəni nostalji ilə əlaqəli olmuşdur. "Yataq otağı" musiqiçiləri anlayışı müasir rəqəmsal səs iş stansiyalarının yüksəlməsindən sonra genişləndi və 2000-ci illərin sonunda Lou-fay estetikası soyuq və hipnaqrafik pop musiqi janrının əsasını təşkil etdi.^[3]

Təriflər və etimologiya[redaktə | mənbəni redaktə et]

Lou-fay tarixən hi-fi-ın əksidir.^[4] Ümumiyyətlə 1990-cı illərdən əvvəl "low-fi" kimi yazılan bu termin ən azı 1950-ci illərdən bəri, "yüksək sədaqət" in qəbulundan qısa müddət sonra mövcuddur və tərifi 1970 və 2000-ci illər arasında davamlı inkişaf etmişdir. 1976-cı ildə Oxford İngilis dili Lüğətində, Lou-fay "keyfiyyəti baxımından 'hi-fi' dən daha az keyfiyyətli istehsal" tərifi altında əlavə edildi. Musiqi müəllimi R. Murray Schafer, 1977-ci ildə nəşr olunan "Dünyanın tüninqi" kitabının lüğətində bu termini "əlverişsiz siqnal-səs nisbəti" olaraq təyin etdi. 2003-cü ildə Oxford Lüğəti, bu termin üçün ikinci bir tərif əlavə etdi - "minimal istehsal ilə səciyyələnən rok musiqisinin bir növü", xam və zərif bir səs verir. Üçüncüsü 2008-ci ildə əlavə edildi: "qəsdən estetik seçim olaraq cilalanmamış, həvəskar və ya texnoloji baxımdan zərif."

"Lou-fay" istifadəsini populyarlaşdıran partiyanın və ya partiyaların kimliyi qəti şəkildə müəyyən edilə bilməz. Ümumiyyətlə, bu terminin 1986-1987-ci illər arasında davam edən William Berger-in Nyu-Cersi mərkəzli Lou-fay başlıqlı müstəqil radiostansiyası WFMU-da yayımlanan həftəlik yarım saatlıq radio şousu vasitəsilə populyarlaşdırıldığı irəli sürülür. "Yataq otağı musiqiçiləri" anlayışı noutbukların yaranmasından sonra genişləndi və illər keçdikcə evdə yazılan bütün musiqiləri "Lou-fay" başlığı altında qruplaşdırmağa meyl artdı. "Yataq otağı popu" qrupların ənənəvi səsyazma məkanında deyil, evdə qeyd etdikləri musiqi janrını və ya estetikasını sərbəst şəkildə təsvir edirdi. 2017-ci ildə, About.com saytından Anthony Carew, "Lou-fay" ifadəsinin "isti" və ya "yumruq" sözlərinin sinonimi kimi yanlış istifadə edildiyini iddia etdi.^[5]

Xarakteristika[redaktə | mənbəni redaktə et]

Lou-fay estetikası özünəməxsusdur. Estetik həm də keyfiyyətsiz musiqi ifalarına aid ola bilər. Qeyri-peşəkar və ya "həvəskar" sayılan qeydlər ümumiyyətlə performans (sazdan kənar və ya vaxtdankənar notlar) və ya qarışdırma (səsli, təhrif və ya otaq akustikası) ilə əlaqəlidir. Musiqişünas Adam Harper fərqi "fonoqrafik" və "fonoqrafik olmayan qüsurlar" olaraq təyin edir. Birincisini "onun üçün zərərli olaraq qəbul edilən (və ya alqılanması xəyal edilən) bir qeyd elementi və qeyd mühitinin özünün xüsusi işindən qaynaqlanan elementlər" olaraq təyin edir. Harperin fikrincə, qüsurları qeyd etmək "təhrif və səs küy kimi iki kateqoriyaya bölünə bilər", baxmayaraq ki, "təhrif" və "səs küy" təriflərinin dəyişdiyini və bəzən üst üstə düşdüyünü qəbul edir.^[6] Lou-fay estetikasında ən görkəmli təhrif forması səs siqnalının cihazın dinamik diapazonundan çox gücləndirildiyi zaman meydana gələ bilən harmonik təhrifdir. Ancaq bu təsir ümumiyyətlə qüsurlu sayılmır. Eyni proses, elektro gitara səsləri rok və rulonlarda və rəqəmsal qeydlərin meydana çıxmasından bəri bir səsyazıda "analoq istiliyi" hissi vermək üçün istifadə olunur. Səsyazma prosesinin məhsulu kimi yaranan təhrifdən ("fonoqrafik təhrif") ümumiyyətlə peşəkar kontekstdə yol verilmir. "Bant doyma" və "doyma təhrifi" alternativ olaraq bir lent başlığı qalıq maqnitlənmə həddinə yaxınlaşdıqda meydana gələn harmonik təhrifi təsvir edir. Effektlərə yüksək tezlikli siqnalların azalması və səs-küyün artması daxildir. Ümumiyyətlə, Lou-fay qeydlərində 10 kilohertz-dən yuxarı tezlik məlumatları azdır və ya yoxdur.^[7]

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]