Maksensi

Mark Avreli Valeri Maksensi (lat. Marcus Aurelius Valerius Maxentius; 278[1], Roma28 oktyabr 312) — 306–312-ci illərdə hakimiyyətdə olmuş Roma imperatoru, qəsbkar. O, imperator Maksimianın oğlu, Diokletianın həmkarı idi. 306-cı ildə Roma şəhərinin imperiyada əvvəlki əhəmiyyətini bərpa etməyə çalışan senatapretorlara arxalanan Maksensi özünü imperator elan etmiş, bütün İtaliya, İspaniyaŞimali Afrika üzərində hakimiyyəti ələ keçirmişdir. QalliyaBritaniyaya sahib olan I Konstantinlə hakimiyyət uğrunda mübarizə zamanı Maksensi, 312-ci ilin oktyabrında Mulvi körpüsündə döyüşdə məğlub edilmişdir.[4]

Maksensi
28 oktyabr 306 – 28 oktyabr 312
Şəxsi məlumatlar
Doğum tarixi 278[1]
Doğum yeri
Vəfat tarixi 28 oktyabr 312
Vəfat səbəbi boğulma
Fəaliyyəti siyasətçi
Atası Maksimian[2][3]
Dini Qədim Romada din
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar
  1. 1 2 Deutsche Nationalbibliothek Record #118732145 // Ümumi tənzimləmə nəzarəti (GND) (alm.). 2012—2016.
  2. Любкер Ф. Maxentius (rus.). // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский, пер. А. Д. Вейсман, Ф. Гельбке, Л. А. Георгиевский, А. И. Давиденков, В. А. Канский, П. В. Никитин, И. А. Смирнов, Э. А. Верт, О. Ю. Клеменчич, Н. В. Рубинский СПб: Общество классической филологии и педагогики, 1885. С. 841–842.
  3. Любкер Ф. Maximianus (rus.). // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский, пер. А. Д. Вейсман, Ф. Гельбке, Л. А. Георгиевский, А. И. Давиденков, В. А. Канский, П. В. Никитин, И. А. Смирнов, Э. А. Верт, О. Ю. Клеменчич, Н. В. Рубинский СПб: Общество классической филологии и педагогики, 1885. С. 842.
  4. Максенций // Большая советская энциклопедия[в 30 т.] (3-е изд.). М.: Советская энциклопедия. гл. ред.: А. М. Прохоров. 1969–1978.

Əlavə ədəbiyyat

[redaktə | mənbəni redaktə et]
  • Майкл Грант. Римские императоры. М., 1998. С. 254—258