McDonnell Douglas F-4 Phantom II

McDonnell Douglas F-4 Phantom II McDonnel Aircraft şirkəti tərəfindən ABŞ Hərbi Hava Qüvvələri və Hərbi Dəniz Qüvvələrinin aviasiya bölmələrinin döyüş gücünü artırmaq məqsədilə istehsal olunmuş, iki oturacaqlı, iki mühərrikli, istənilən hava şəraitində döyüşmək qabiliyyətinə sahib qırıcı-bombardmançı təyyarədir. İlk dəfə 1960-cı ildə ABŞ Hərbi Donanmasında istifadə olunmağa başlamışdır. Yüksək uyğunlaşma səviyyəsi olduğuna görə sonradan ABŞ dəniz piyadaları korpusu və ABŞ HHQ tərəfindən aktiv istismar olunmağa başlamış, 1960-cı illərin ortalarından etibarən bütün aviasiya bölmələrinin əsas döyüş təyyarəsi olmuşdur.[2]

F-4 Phantom II
ABŞ Hərbi Hava Qüvvələrinin 82-ci eskadrilyasına məxsus F-4 döyüş təyyarəsi. 18 noyabr 2008-ci il
ABŞ Hərbi Hava Qüvvələrinin 82-ci eskadrilyasına məxsus F-4 döyüş təyyarəsi. 18 noyabr 2008-ci il
Tipi Qırıcı-bombardmançı
Hazırlayan McDonnell Douglas
İstehsalçı ABŞ McDonnell Aircraft
ABŞ McDonnell Douglas
İlk uçuş 27 may 1958
İstismara verilmə tarixi 30 dekabr 1960
İstimarının bitmə tarixi 1992
Status Az sayda dövlət tərəfindən istifadə olunur
İstismarçılar ABŞ Hərbi Hava Qüvvələri (keçmiş)[1]
Türkiyə Hərbi Hava Qüvvələri
İran Hərbi Hava Qüvvələri
İstehsal ili 1958–1981
Buraxılış sayı 5,195
Vahidinin qiyməti 2.4 milyon ABŞ dolları
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

2017-ci ilə olan məlumata əsasən istismarına başlamasından 60 ilə yaxın bir müddət keçməsinə baxmayaraq, F-4 qırıcıları hələ də İran, Yaponiya, Cənubi KoreyaTürkiyə kimi ölkələrdə aktiv istifadə olunur.

İstifadəçilər

[redaktə | mənbəni redaktə et]
“F-4 Phantom II” istifadəçiləri :
   Hal-hazırkı istifadəçilər
   Keçmiş istifadəçilər
İstanbul Aviasiya Muzeyində sərgilənən xidmətdən çıxarılmış F-4E Phantom II
  • Misir Misir: 34 ədəd F-4E xidmətdədir.
ABŞ dəniz piyadaları korpusuna aid olan F-4B Phantom II, Cənubi Vyetnam səmalarında uçarkən (1968)
  • Almaniya Almaniya (keçmiş): 30 iyun 2013-cü ildən xidmətdən çıxardılmışdırlar.
Almaniya Silahlı Qüvvələrinə məxsus olan F-4F Phantom II
  • Yunanıstan Yunanıstan: 12 ədəd RF-4E və 34 ədəd F-4E AUP xidmətdədir.
  • İran İran: 19601970-ci illərdə 225 ədəd F-4D, RF-4E, F-4E almışdır. 2015-ci ildəki məlumatlara görə 64 ədəd F-4D xidmətini davam etdirir.
  • İsrail İsrail (keçmiş): 2004-cü ildən F-4 təyyarələri xidmətdən çıxardılmışdırlar.
  • Yaponiya Yaponiya: 78 ədəd F-4J xidmətdədir. Gələcəkdə F-35 ilə dəyişdirilməsi planlaşdırılır.
  • İspaniya İspaniya (keçmiş): 2002-ci ildən xidmətdən çıxardılmışdırlar.
  • Cənubi Koreya Cənubi Koreya: 69 ədəd F-4E xidmətdədir. 19601970-ci illərdə 27 ədəd RF-4C, 92 ədəd F-4D və 103 ədəd F-4E olmaqla 222 ədəd F-4 alınmışdır.
  • Türkiyə Türkiyə: Ən çox F-4 istifadəçilərindəndir. 19741994cür illər arasında 200 ədəddən artıq F-4 təyyarəsi alınmışdır. 2015-ci ildəki məlumatlara görə 47 ədəd F-4E Terminator 2020-ci ilə kimi xidmətini davam etdirəcəkdir.
  • Böyük Britaniya Birləşmiş Krallıq (keçmiş)
  • ABŞ ABŞ (keçmiş): 1996-cı ildən xidmətdən çıxardılmışdırlar. Hal-hazırda onlardan uzaqdan idarəli və hədəf təyyarələr kimi istifadə olunur.

Taktiki-texniki xüsusiyyətləri (F-4E)

[redaktə | mənbəni redaktə et]
3-side view of the F-4E/F
3-side view of the F-4E/F
F-4 Phantom II təyyarəsinin pilot kabinəsinin görünüşü.

Ümumi parametrlər

[redaktə | mənbəni redaktə et]
  • Ekipaj: 2
  • Uzunluğu: 19.2 m
  • Qanad qolayı: 11.7 m
  • Hündürlüyü: 5 m
  • Qanadının sahəsi: 49.2 m²
  • Boş çəki: 13,757 kq
  • Maksimum qalxma çəkisi: 28,030 kq
  • Maksimum enmə ağırlığı: 16,706 kq
  • Yanacaq tutumu: 7,550 l (daxili yanacaq çəni)
  • Güc təminatçısı: 2 × General Electric J79-GE-17A mühərrik
iki F-4S uçarkən
F-4EJ (solda) ve RF-4E (sağda)

Uçuş keyfiyyətləri

[redaktə | mənbəni redaktə et]
  • Maksimal sürət: Mach 2.23 (2,370 km/s)
  • Maksimal uçuş məsafəsi: 2,699 km
  • Uçuş tavanı: 18,000 m
  • Yüksəkliyə qalxma sürəti: 210 m/s
  • Qanad yüklənməsi: 380 kq/m²
  • Çəkmə gücünün çəkiyə nisbəti: 0.86 (yüklü çəki ilə)
  1. Devine, Jacqueline. "USAF bids farewell to F-4 Phantom". Military 1. 2017-02-07 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 dekabr 2017.
  2. Swanborough and Bowers 1976, p. 301.

Xarici keçidlər

[redaktə | mənbəni redaktə et]