Nerses Palianents (erm. Ներսես Պալիանենց), həmçinin Nerses Palients (erm. Ներսես Պալիենց; XIII əsr[1], Kozan[1] – 1363[1], güm. Malazgird[1]) — erməni tarixçisi, Erməni Həvari kilsəsinin, sonralar Erməni Katolik Kilsəsinin kilsə rəhbəri. Bir çox tədqiqatçılar onu erməni və Roma kilsələri arasındakı parçalanmanın günahkarı hesab edirlər (1198-ci ildə birləşmədən sonra).
| Nerses Palianents | |
|---|---|
| Doğum tarixi | XIII əsr[1] |
| Doğum yeri | |
| Vəfat tarixi | 1363[1] |
| Vəfat yeri | |
Kilikiyada, Sis şəhərində anadan olmuşdur. Kilsə təlimindən sonra kahin təyin edilmişdir. Artıq 1330-cu ilə qədər Urmiya yepiskopu idi.[2] 1336-cı ildə Həvari kilsəsini tərk edərək erməni katoliklərinə qoşulmuşdur. Kilikiyaya qayıtmış və katolikliyi təbliğ etməyə başlamışdır. 1338-ci ildə təbliğat fəaliyyətinə görə ölkədən qovulmuşdur. 1338-ci ildə Papa XII Benedikt tərəfindən Manazkert arxiyepiskopu təyin edilmişdir.[3] 1341-ci ildə XII Benedikt üçün erməni kilsəsinin 117 "yanlış təsəvvürü"nün siyahısını yazmışdır. Nerses orada xüsusilə Vardan Aygektsinin "İmanın kökü" əsərini sərt tənqid etmiş və onu "xüsusilə təhlükəli kitab" adlandırmışdır.[4] Bütün əsərləri və tərcümələri İrəvan (Matenadaran) və Venesiyada (Santa-Ladzaro) saxlanılır.[3]