Qabırğa qığırdaqları — qabırğaları irəli uzatmağa kömək edən və toraksın (döş qəfəsi) divarlarının elastikliyinə kömək edən hialin qığırdaq toxumaları.[1] Qabırğa qığırdaqları yalnız qabırğaların ön uclarında yerləşir və medial uzanma təmin edir.
Qabırğa qığırdaqları | |
---|---|
| |
| |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
İlk 7 cütü sternum (sinə sümüyü) ilə bağlıdır, sonrakı 3-ün hər biri qabaqki qabırğanın qığırdağının aşağı sərhədi ilə birləşdirilir, son 2-si qarın divarında bitən uclu ətraflara malikdir.[2]
Qabırğalar kimi qabırğa qığırdaqları da uzunluğu, eni və istiqaməti ilə fərqlənir. Onların uzunluğu 1-7-yə qədər artır, sonra tədricən 12-yə qədər azalır.
Qabırğa qığırdaqlarının eni, eləcə də aralarındakı boşluqların eni birincidən sonuncuya qədər azalır. Qabırğa qığırdaqları qabırğalara yapışma yerlərində genişdirlər və bütün eni eyni olan ilk 2-si və kənarlarının təmasda olduğu yerlərdə böyüdülmüş 6-cı, 7-ci və 8-ci istisna olmaqla, döş sümüyü ətraflarına doğru daralır.
İstiqamətinə görə də fərqlənirlər: 1-si sternuma doğru bir qədər aşağı enir, 2-si üfüqi, 3-sü bir qədər yüksəlir, qalanları isə bucaq şəklindədir.
Hər bir qabırğa qığırdağının 2 səthi, 2 haşiyəsi və 2 ucu var.
Ön səth qabarıqdır, irəli və yuxarıya baxır: 1-si kostoklavikulyar bağa və körpücükaltı əzələyə yapışır. İlk 6 və ya 7 sternum uclarında, döş əzələsinin əsas əzələsinə qədərdir. Qalanları düz qarın əzələlərinin bəziləri ilə örtülmüş və qismən bağlidir.
Arxa səth konkavdır və geriyə və aşağıya doğru yönəlib. 1-si sternotiroideusa, 3-6-ya qədər olanlar transversus torasis əzələsinə[3] və 6 və ya 7 aşağı olanlar transversus abdominis əzələsinə[4] və diafraqmaya bağlanır.
İki sərhəddən yuxarı konkav, aşağısı qabarıqdır. Onlar daxili qabırğaarası boşluqlara bağlanmanı təmin edir: 6-cı fəqərənin yuxarı kənarı da döş əzələsinin əsas pektoral əzələsinə[5] birləşir.
6-cı, 7-ci, 8-ci və 9-cu qığırdaqların aşağı kənarlarında ən çox gözə çarpan yerlərdə dabana bənzər çıxıntılar olur. Bu çıxıntılar müvafiq olaraq 7-ci, 8-ci, 9-cu və 10-cu qığırdaqların yuxarı sərhədlərindən kiçik çıxıntılar üzərində fasetlərlə ifadə olunan hamar, uzunsov üzlərə malikdir.
Qığırdaqlararası oynaqlar qabırğaların qabırğa qığırdaqları arasında əmələ gələn oynaqlardır. 6-cı, 7-ci və 8-ci, bəzən isə 9-cu və 10-cu qabırğa qığırdaqlarının bitişik kənarları bir-biri ilə kiçik, hamar, uzunsov fasetlərlə birləşir.
Hər bir oynaq nazik oynaq kapsuluna bağlanır, sinovial membran[6] örtülür və bir qığırdaqdan digərinə keçən bağ lifləri (qığırdaqlararası bağlar) ilə yanal və orta tərəfdən möhkəmlənir. Bəzən 5-ci qabırğa qığırdaqları, daha az 9-cu və 10-cu qığırdaqlar, kiçik oval tərəfləri olan bitişik qığırdaqlarla aşağı kənarları ilə birləşir. Daha az əlaqə bir neçə bağ lifləri ilə olur.
Hər qığırdağın yan ucu mənsub olduğu qabırğanın sümük toxuması ilə davam edir. Birincinin medial ucu sinə sümüyü ilə davamlıdır. 6 sonrakı olanların medial uclarını yuvarlaqlaşdırır və döş sümüyünün yan kənarlarında dayaz boşluqlara daxil olur.
8-ci, 9-cu və 10-cu qabırğa qığırdaqlarının medial uclarının hər biri birbaşa yuxarıda yerləşən qığırdaqla birləşir.
11-ci və 12-ci olan qabırğa qığırdaqları sərbəstdir.
Yaşlı insanlarda, xüsusən də yaşı 50-dən yuxarı olan qadınlarda, qabırğa qığırdaqları səthi sümükləşməyə meyllidir.[7]
Kostoxondrit[8] və Titze sindromu[9] qabırğa qığırdaqının iltihabına səbəb olur.[10] Bu, sinə ağrısının ümumi səbəbidir.[11]
Şiddətli travma qabırğa qığırdaqının qırılmasına səbəb ola bilər.[12] Bu cür xəsarətlər çox vaxt rentgen müayinəsi zamanı diqqətdən kənarda qalır, lakin KT vasitəsi ilə diaqnoz qoyula bilər.[12]
Cərrahiyyə adətən qabırğa qığırdaqını qabırğa və ya döş sümüyünün üzərinə düzəltmək üçün istifadə olunur.[12]
Qabırğa qığırdaqları bədənin digər hissələrində bərpaedici kimi istifadə üçün yığıla bilər.[1][13] Cərrahiyyə adətən ümumi anesteziya altında edilsə də, venadaxili sedasiv preparatlar da istifadə edilə bilər.[13] Prosedur cüzi bir plevra yırtığı riski yarada bilər.[13]