Tbiliso (mahnı)

ნეტავ სად არის კიდევ ცა,
უძიროდ ლურჯი, ხალასი,
სწორედ ისეთი, როგორც შენია.
ნაიარევი წარსულის,
ნანგრევი ნარიყალასი,
ჭაღარასავით შემოგრჩენია.

თბილისო — მზის და ვარდების მხარეო,
უშენოდ — სიცოცხლეც არ მინდა,
სად არის სხვაგან ახალი ვარაზი,
სად არის ჭაღარა მთაწმინდა.

Netav sad aris kidev tsa,
Udzirod lurci xalasi
Stsored iseti roqorts şenia,
Naiarevi tsarsulis,
Nanqrevi narikalasi,
Çaqarasavit şemoqrçenia.

Tbiliso, mzis da vardebis mxareo,
Uşenod sitsotsxles ar minda,
Sad aris sxvaqan axali varazi,
Sad aris çaqara mtatsminda!

Belə bir səmanı haradan tapmaq olar
Yüksək, mavi, aydın.
Şəhərim keçmiş müharibələrdən tamamilə yaralanıb,
Şəhər ətrafı köhnə qalaların boz xarabalıqlarıdır.

Tbilisi – günəş və çiçəklər məkanı.
Sənsiz bir gün də yaşaya bilmərəm,
Köhnə şəhərə söykənmiş yeni şəhər,
Qocaman Mtasmindanın dayandığı yer.

Такой лазурный небосвод
Сияет только над тобой,
Тбилиси, мой любимый и родной.
И Нарикала здесь стоит,
Как память прошлых тяжких бед.
Твою главу венчая сединой.

Расцветай под солнцем, Грузия моя,
Ты судьбу свою вновь обрела.
Не найти в других краях твоих красот,
Без тебя и жизнь мне не мила.

Bu lacivərd səmalar
Yalnız səninlə nur saçır,
Tbilisi, mənim əziz və sevimlim.
Narikala da burada durub
Ağır keçmişlərdən xatirə kimi.
Sənin başına tacını qoyur.

Şəfəqlər altında çiçəklən, Gürcüstanım,
Sən öz taleyinə yenidən çatdın.
Gözəlliyini başqa diyarda tapmaq olmaz.
Sənsiz həyat da mənə özgədir.