Yuray Şijqoriç (Yuriy Şijqoriç, Georq Sisqorey, xorv. Juraj Šižgorić, lаt. Georgius Sisgoreus, Georgius Sisgoritus; d. təx. 1420 və ya 1445 — ö. təx. 1509) — latınca şeirlər yazan xorvat şair.
| Yuray Şijqoriç | |
|---|---|
| xorv. Juraj Šižgorić[1] | |
| Doğum tarixi | təq. 13 sentyabr 1445[2][3] |
| Doğum yeri | |
| Vəfat tarixi | 30 noyabr 1509[3] (64 yaşında) |
| Vəfat yeri | |
| Təhsili | |
| Fəaliyyəti | şair, yazıçı, tarixçi |
| Əsərlərinin dili | latın dili[1] |
Yuray Şijqoriç Dalmatiyalı idi. Şibenikdə doğulmuşdu. Həmin vaxtı Şibenik Venesiya Respublikası tərkibinə daxil idi. Şijqoriç Paduan Universitetinin Hüquqşünaslıq üzrə doktorluq dərəcəsini almışdır.[4] Təhsilini başa vurduqdan sonra doğulduğu yerə qayıdaraq kilsədə yüksək vəzifələrdə işləyir. Tez-tez də Şibenik yepiskopunu əvəz edirdi. 1477-ci ildə Venesiyada şeirlərini çap etdirir. Bu toplu — Elegiarum et carminum libri tres ("Elegiya və lirik şeirlərdən ibarət 3 kitab") — xorvat şairlərinin əsərləri arasında ilk çap edilmiş əsərdir.[5] Şeirlərinin motivləri əsasən antik tarix və mifologiyasından götürülmüşdü və avtobioqrafik xüsusiyyətlər izlənirdi.[4] Yuray antitürk əhval-ruhiyyəli əsər müəlliflərindən biridir (Şibenik ərazilərinin boşaldılmasına elegiya həsr edib). İlliriya atalar sözlərini toplayaraq latın dilinə tərcümə etmişdir (bu əsər günümüzə qədər gəlib çatmayıb).[6] Şijqoriç həm də 1487-ci ildə qələmə alınan İlliriya və Şibenik şəhəri barədə tarixi əsərin müəllifidir.[7] Bu əsərdə dalmatin slavyanları illiriyalarlıların nəsilləri adlandırılır.[8]