"Yurd" sözü qədim türk mənşəlidir.[6]Sevan Nişanyana görə, bu söz qədim türkcədə "ur-" feilindən "+ut" şəkilçisi ilə törəmiş ola bilər, lakin bu dəqiq deyil. Sözün ilkin mənası "çadır" və "oba", həmçinin "məskən" demək idi.[7]
"İkinci yurd" bir şəxsə sığınacaq verən, doğma olmuş yerdir.[3] .
Əgər bir insan yaşadığı ölkəni dəyişirsə, bu milli quruluşun mədəniyyətinə yiyələnirsə və yeni ölkəyə intuitiv şüurlu bağlılıq inkişaf etdirərsə, yeni yaşayış ölkəsi onun üçün "yeni yurd" ola bilər.[8]
Təbii və insan yaradıcılığı ilə yaradılmış yurd təsvirləri onun kimliyinin şüurlu və şüursuz dərkini formalaşdırır, ona münasibəti əvvəlcədən müəyyən edir. İncəsənətdə yaradılmış yurd obrazları kimliyin ona aid olduğunu hiss etməyə imkan yaradır. Yurd obrazları da dövlət ideologiyası sistemində şüurlu quruculuğun nəticəsi ola bilər.[9]
↑Справочный словарь орфографический, этимологический и толковый русского литературного языка / сост. под ред. А. Н. Чудинова. СПб. : Тип. Исидора Гольдберга, 1901. С. 1286.
↑Артановский С. Н. Понятие Родины : современные модификации // Вестник Санкт-Петербургского государственного университета культуры и искусств. 2012. № 3. С. 6–10.
Андерсон Б. Воображаемые сообщества. Размышления об истоках и распространении национализма. — М. : Кучково поле, 2016. — 416 с.
Артановский С. Н. Родина как культурно-исторический феномен // Вестник Санкт-Петербургского государственного университета культуры и искусств. — 2012. — № 2. — С. 11–15.
Гачев Г. Д. Национальные образы мира. Общие вопросы : русский, болгарский, киргизский, грузинский, армянский. — М. : Советский писатель, 1988. — 445 с.
Зимовец Л. Г., Пушкарь А. И. Поиски духовности через постижение Родины в русской философии и литературе // Теория и практика общественного развития. — 2015. — № 10. — С. 171–173.