Zamana əsaslanan iqtisadiyyat (ZƏİ) — mübadilə əmsallarının (dəyərinin), vergilərin məbləğinin, əmək haqqının məbləğinin müəyyən edilməsinin əsasını iş vaxtı (iş saatları) təşkil edən iqtisadi sistem haqqında nəzəriyyə. EWF-ni digər iqtisadi sistemlərdən fərqləndirən zaman faktoruna əsaslanmasıdır.
ZƏİ müasir iqtisadi sistemlərin müxtəlif insanlar üçün müxtəlif mənaları olan amillərə (kapitalın mövcudluğu, torpaq sahəsinə mülkiyyət hüququ, qanunvericilik və ya təbii inhisar və s.) əsaslandığı fikrindən irəli gəlir. Kimsə mütləq başqalarına uyğun gələn qaydalara heç bir dəyişiklik etmədən uyğunlaşmalıdır. Bəziləri üçün bu şərtlər ədalətsizdir. ZƏİ müdafiəçiləri hesab edirlər ki, bugünkü sistemlərdə ədalətsizliyin səbəbi iqtisadiyyatın aparılması və dəyərlərin müəyyən edilməsi üçün daimi qaydaların olmamasıdır. Güman edilir ki, təbiət qanunları iqtisadiyyatın əsasına çevrilsə, müasir sistemlərin çatışmazlıqları aradan qaldırıla bilər. Zaman obyektiv göstəricidir, onun müddəti siyasi qərarlarla tənzimlənə və ya dəyişdirilə bilməz. Belə bir göstəricini iqtisadi sistemin ən ədalətli əsası hesab etməyə imkan verir.
İş saatlarının bərabər mübadiləsinə əsaslanan sosial sistemə istinadları Con Frensis Brayda tapmaq olar. Onun “Əmələ münasibətdə ədalətsizlik və onların aradan qaldırılması vasitələri” (1839) əsərindən K.Marks sitat gətirərək qeyd edirdi ki:
Londonda, Şeffilddə, Lidsdə və İngiltərənin bir çox başqa şəhərlərində əmək məhsullarının ədalətli mübadiləsi üçün bazarlar yaradıldı. Əhəmiyyətli kapitalı mənimsəmiş bütün bu bazarlar qalmaqallı iflasa uğradılar. Bu insanları həmişəlik onlardan çəkindirdi.
— см.: «Нищета философии», Маркс, Энгельс. Соч., - 2 изд., т.4, 1955 г., с. 102-106; с. 109 (прим.)
Dövri olaraq, mühasibat bölmələrinin iş saatları ilə birbaşa əlaqələndirilməsi üzrə layihələr görünür. SSRİ-də iş günü idi. Müasir nümunələr İtakski saatı, müxtəlif "Zaman Bankları"dır.
1976-cı ildə İsveç Xalq Partiyasının üzvü Anders Qernant müvəqqəti verginin tətbiqi təklifini Riksdaqda səsverməyə çıxarsa da, bu təklif qəbul edilmədi.
ZƏİ-nın əsas məqsədi icarə sistemini yerinə yetirilən iş üçün müəyyən edilmiş, vaxtdan asılı olan normativ ödənişlərlə əvəz etməkdir (onlar arqument kimi "vaxt" parametri ilə riyazi funksiyalardır). ZƏİ prinsiplərinə görə, kapital əməyin həyata keçirilməsi olmadan zamanla arta bilməz, müddəti onun artmasına uyğun olacaq.
ZƏİ-nın digər məqsədi kapitalın dəyərini hansısa obyektiv fiziki əsasla, ölçü və çəkinin “məsafə” və “kütlə” kimi fiziki anlayışlarla necə əlaqəli olduğunu əlaqələndirməkdir. Müəlliflərin fikrincə, belə yanaşma saxtakarlığı və spekulyasiyanı çətinləşdirməli, hətta mümkünsüz etməlidir.
ZƏİ reallıqda işləmək üçün çox nəzəri olduğuna görə tənqid edilmişdir; bütün vergi tutulan şəxslərin işlə təmin olunduğunu nəzərdə tutur. Həmçinin, bu nəzəriyyə işçilərin ixtisas və keyfiyyətindəki fərqləri, onların işinin səmərəliliyini adekvat nəzərə almaq üçün düzgün olmayan stimullar yarada biləcək obyektiv əsas göstərmir.