Zirarilər (ərəb. الضرارية) — Zirar ibn Əmr və Həfsülfərdin ardıcılları olan mütəkəllimlərin keçmiş islam məzhəbi. Onlar "tətil" və "Allahın Qədri tanıması" ideyasına, cəhl və acizin Allaha xas olmadığına, Allahın zatının özündən başqa heç kəsə məlum olmadığına inanırdılar. Onlar inanırdılar ki, müsəlmanın içində altıncı hiss gizlidir və bu, cənnətə düşdüyü təqdirdə qiyamət zamanı Allahı görmək üçün verilir. Şiələrdən fərqli olaraq, onlar peyğəmbərin vəfatından sonra Allahın höccətinin ümmətin icmasından başqa bir şey olmadığına inanırlar. Sünnilərdən fərqli olaraq onlar imamətin Qureyş və Haşimilərin arxasında olmasını vacib saymırlar.[1][2]