DİNSİZ – MÖMİN Dinsizin öhdəsindən imansız gələr (Ata. sözü); Mərhum Zeynəb xanım mömin, müsəlman bir Allah bəndəsi idi (Q.Qantəmir).
Tam oxu »...безжалостный, бессердечный; немилосердный 3. пед. безрелигиозный. Dinsiz tərbiyə безрелигиозное воспитание II в знач. сущ. неверующий; неверующая; бе
Tam oxu »...inanmayan; ateist. [Şeyx Sənan:] Dəlilik başqa bir fəzilətdir; Dinsiz olmaq da bir təriqətdir. H.Cavid. 2. məc. zar. Qəddar, mərhəmətsiz, insafsız ad
Tam oxu »прил. сущ. динсуз (1. гьич са диндални чӀалахъ тушир, дин гвачир (кас); атеист; 2. пер. зар. къансар, регьимсуз, мергьяметсуз, инсафсуз кас).
Tam oxu »I. i. atheist, irreligious person, nonbeliever II. s. 1. irreligious; godless; unbelieving; 2. d.d. merciless, brutal, cruel
Tam oxu »DİNSİZ (dinə inanmayan, həm isim, həm də sifət kimi) Satırsan xaçpərəstə; Satırsan müsəlmana; Dinsizə də satırsan; Girsə əgər dükana (M.Rahim); BABI (
Tam oxu »...зубов). Dişsiz qoca беззубый старик, dişsiz balina зоол. беззубый кит; dişsiz qalmaq обеззубеть, лишиться зубов, стать беззубым
Tam oxu »прил. разг. 1. немой (лишенный способности говорить) 2. безответный, безропотный (безмолвно терпящий упреки, требования) 3
Tam oxu »прил. 1. бездонный: 1. не имеющий дна, без донышка. Dibsiz vedrə бездонное ведро 2. перен. чрезвычайно глубокий, беспредельный. Dibsiz qaranlıq бездон
Tam oxu »(Meğri, Ucar) ağıldankəm; yüngülxasiyyət. – Dənsiz adam məclisdə yoldaşdarın utandırar (Ucar); – Tuğutda Anıxdan dənsiz adam yoxdu (Meğri) Dən suyu (
Tam oxu »sif. 1. Ağzında dişləri olmayan. Dişsiz ağız – dişsiz dəyirman. (Ata. sözü). Kişi quru çörəyi dişsiz damağında övkələdikcə çənəsi şaqqıldayır, gicgahl
Tam oxu »...Səssiz, cansız. Sanki bütün adamlar daş kimi dilsiz və cansız idi. M.İbrahimov. Nə balıqlar danışırlar; Nə də cansız dilsiz daşlar. M.Seyidzadə. 2. m
Tam oxu »sif. 1. Dibi olmayan. Dibsiz çəllək. – Dibsiz kisə – boş anbar. (Ata. sözü). 2. məc. Dibi çox uzaqda olan, dibi görünməyən, çox dərin. …Sel dibsiz bir
Tam oxu »туьрк, сущ.; -да, -да; -ар, -ри, ра дин гвачирди, диндиз аксиди. На ийизвай амалар динсуздани ийидач. Р. Антоним: динэгьли.
Tam oxu »прил. дин, иман гвачир, диндиз акси тир. # ~ гафар, ~ амалар, ~ инсанар. Астагъфируллагь! Субгьаналлагь! Калхуз хьана, гила динсуз мурдарар мискӀиндив
Tam oxu »I. s. 1. toothless; ~ adam a toothless man*; 2. zool. edentate; 3. məc. weak, fee ble; ~ adam 1) a toothless man*; 2) an impotent man*; ~ adam məc
Tam oxu »KİNSİZ – ƏDAVƏTLİ Güllü qarının xasiyyəti mülayim, ürəyi kinsizdir (T.Kazımov); Ondan özünü gözlə, ədavətli adamdır (“Ulduz”).
Tam oxu »прил., сущ. 1. мез авачир, лал; // пер. ван алачир, чан алачир; 2. пер. сиве мез авачир, язух, фагъир, ажуз, мили, рахан тийир (кас)
Tam oxu »прил. 1. кӀан квачир (мес. ведре); 2. пер. кӀан авачир, кӀан таквар, гзаф дерин; 3. пер. эхир авачир; и кьил, а кьил авачир, кӀан квачир (мес
Tam oxu »Ərəbcədir (əsli: zindiq), “dinsiz”, “Allahsız” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »n 1. dinsiz, ateist; dinə / Allaha inanmayan; 2. skeptik (hər şeydən şübhələnən adam)
Tam oxu »BƏDE’TİQAD f. və ə. 1) etiqadı dönük, heç şeyə inanmayan; 2) dinsiz, allahsız, kafir.
Tam oxu »1. babi, babı (babilik məzhəbinə mənsub adam); 2. məc. dinsiz, kafir (tənə ilə işlədilir).
Tam oxu »adj 1. bütpərəst; dinsiz, mürtəd; vəfasız; 2. allaha / dinə inanmayan, ateist; ~ pamphlet ateist kitabça
Tam oxu »1. mürtəd; allahsız, dinsiz, imansız, babi; dönük, xain; 2. məc. insafsız, rəhmsiz, mürüvvətsiz, zalım.
Tam oxu »...kobud, ədəbsiz, nəzakətsiz; зиндикь кас kobud adam; 2. zındıq, dinsiz, kafir (söyüş məqamında).
Tam oxu »sif. 1. Yolu olmayan. Yolsuz çöllər. 2. məc. dan. Dinsiz, məzhəbsiz (bəzən söyüş yerində işlənir).
Tam oxu »1. fasiq (ər.), günahkar, pis işlər görən, fisqü-fücur sahibi; dinsiz; 2. məlun, böhtançı, fitnəçi, araqarışdıran.
Tam oxu »...xain, mürtəd (adam) apostate2 adj xain, xəyanətkar; dönük; kafir, dinsiz, mürtəd; xain
Tam oxu »sif. 1. Dinsiz, imansız. 2. Söyüş, qarğış məqamında işlənir. Yassar qışqırdı: – Ay ərkansızın qızı, bəri qayıt, vurdum! Mir Cəlal.
Tam oxu »...olmayan, müsəlman olmayan; 2) heç bir dinə sitayiş etməyən, dinsiz; 3) m. itaətsiz, üsyankar; 4) m. qırışmal, cüvəllağı.
Tam oxu »sif. din. Dinsiz, imansız, günahkar. [Şirin:] Paho, paho! Nurcahan qarı, axirətsiz, nə tez xam yerə şikarə çıxmısan? N.Vəzirov.
Tam oxu »сущ. 1. безбожие, неверие, атеизм 2. перен. разг. жестокость, безжалостность, бессердечие, немилосердие
Tam oxu »I нареч. см. dinsizcəsinə II прил. перен. безбожный, бессовестный, безжалостный, жестокий, бессердечный, немилосердный
Tam oxu »is. Heç bir dinə inanmama, heç bir dinə mənsub olmama, dinləri rədd etmə; ateistlik. Dinsizlik ilə kəsb olunan bir mədəniyyət; Vəhşiyyətin ən qorxulu
Tam oxu »