1. QARANLIQ Uca, qorxunc qayalardan ilham alıb yazardım; Qaranlıqlar çökən zaman düz yolumu azardım (S.Vurğun); İŞIQSIZ İndi sanki o şəfəq süzüb gəlmiş uzağa; Keçib düşüb mükəmməl bu işıqsız otağa (M.Rahim); MÜZLÜM Müzlüm gecə, ətrafı bulud, çən bürüyərkən; Göz yaşlarımın bəslədiyi ey gözəl ümid.. (A.Şaiq); TAR Tar gecələr şölə saçdı; Adın düşdü çox dastana (M.Rahim); ZÜLMƏT (qatı qaranlıq) Zülmət bürümüş köyü ..uğursuz; Göylərdə görünməyir bir ulduz (A.Şaiq); ZÜLMƏTLİ Aylı, ulduzlu bir günəşli bahar; Sonra zülmətli qış, qasırğalı qar (A.Şaiq).
2. qaranlıq bax anlaşılmaz