сущ. разг. пересуды, толки, сплетни. Dedi-qodu yaymaq распространять сплетни, dedi-qodu ilə məşğul olmaq заниматься сплетнями, сплетничать, dedi-qodul
Tam oxu »...sevinirdi. M.S.Ordubadi. Bu hadisə bütün məhəllədə dedi-qoduya səbəb oldu. M.Hüseyn.
Tam oxu »i. talk, rumours; gossip; ~ya səbəb olmaq to give* rise to a lot of talk; ~ya son qoymaq to put* a stop to idle talk
Tam oxu »сущ. гафар-чӀалар, гъибетар, рахунар, гаф экъуьрунар, чав (са касдин ва я са затӀунин гьакъинда инсанрин сивера гьатнавай)
Tam oxu »сущ. сплетничание. Dedi-qoduçuluq etmək (eləmək) сплетничать, заниматься сплетнями
Tam oxu »n 1. məhkəməbaz; böhtançı, fitnəçi, dedi-qoduçu; 2. hüq. rüşvətxor (xüs. məhkəmələr haq.)
Tam oxu »...ərizəbaz; şər / böhtan atan, fitnəkar, araqızışdıran, dedi-qoduçu; 2. şarlatan, yalançı, fırıldaqçı
Tam oxu »нареч. как сумасшедший, как помешанный. Dəli-dəli danışma не рассуждай как сумасшедший
Tam oxu »bax ağılsız. Dedim: – Zülfün mat elədi sünbüli; Dedi: – Sən nə bildin, əqilsiz, dəli? Aşıq Zabit.
Tam oxu »is. Qeybət edən, dalca danışan, dedi-qoduçu. [Bahar Mahmuda:] Mən tənbələm? Mən qeybətçiyəm? Ə.Haqverdiyev.
Tam oxu »...dan. 1. pıçıldayan, pıç-pıç danışan; 2. məc. xəbərçi, qeybətçi, dedi-qoduçu; sözgəzdirən; 3. məh. falçı, ovsunçu.
Tam oxu »dan. 1. sözbaz, uydurma sözlər yayan, söz şişirdən; sözgəzdirən, dedi-qoduçu, qeybətçi, xəbərçi; 2. söz ustası, sinədəftər.
Tam oxu »kədi-kədi danışmax: (Qazax, Zərdab) yekə-yekə, yaşına uyğun olmayan şəkildə danışmaq. – Səfərin kiçiy oğlu kədi-kədi danışırdı, əl-əyağım yerdən üzüld
Tam oxu »sif. və is. Dedi-qoduçu, sözgəzdirən, qeybətçi, xəbərçi, uydurma sözlər yayan, söz şişirdən. Sözbaz adam. Sözbazın biridir.
Tam oxu »...deyingən qan, qoca arvad; xəbərçi; sözgəzdirən, dedi-qoduçu qadın / qız frump2 v ələ salmaq, istehza / rişxənd etmək, lağa / masqaraya qoymaq; təhqir
Tam oxu »