ÜSTƏLİK
вдобавок, в придачу
1. is. Bir şeyin üstündə verilən şey; əlavə. 2. zərf Əlavə olaraq. [Rəsul] gördü ki, bu zalımlar udduqları pullarla kifayətlənməyib, üstəlik yatdıqlar
Полностью »I нареч. вдобавок, сверх того, кроме того. Üstəlik pul da göndərmişdi вдобавок (он) даже деньги прислал II прил
Полностью »