sif. Əkilmək üçün yararlı, əlverişli, bərəkətli, münbit. Əkimli yer
прил. 1. пригодный для посева 2. плодородный, обладающий плодородием (о земле, почве)
гл. цун патал ярарлу тир; берекатлу, мублагь (мес. чка).