прил. 1. tüstülənən, tüstülü, dəmli, dəm çalan; qoxu ilə dolu; 2. məc. bihuşedici.
прил. 1. tüstülənən, tüstülü, dəmli, dəm çalan; qoxu ilə dolu; 2. məc. bihuşedici.
I см. чад II -ая, -ое; -ден, -дна, -дно. 1) а) Испускающий, выделяющий чад; чадящий. Чадный костёр. Ч-ая печь. Чадный дым. б) отт. Наполненный, пропитанный чадом. Ч-ая комната. Чадный цех. 2) а) Одурм
Полностью »