ША́БАШ
м şabaş (1. yəhudilərdə: şənbə istirahəti; 2. orta əsr xurafatında: ifritələrin gecə məclisi, eyş-işrət; 3. dan. köhn. işin axırı).
ШАБА́Ш
в знач. сказ. dan. bəsdir! yeter! bitdi! qurtardı!
ША́БАШ
м şabaş (1. yəhudilərdə: şənbə istirahəti; 2. orta əsr xurafatında: ifritələrin gecə məclisi, eyş-işrət; 3. dan. köhn. işin axırı).
ШАБА́Ш
в знач. сказ. dan. bəsdir! yeter! bitdi! qurtardı!
(-ди, -да, -ар) 1. şabaş; шабаш гун şabaş vermək, şabaş tökmək (toy məclisində); 2. dan. işin axırı, sonu
Полностью »1. шабаш (деньги, даваемые девушке и музыкантам во время танца) : шабаш гун - давать шабаш. 2. конец!, окончено! (о каком-л
Полностью »фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра кьуьл ийизвай рушаз гудай пул. Мехъерик кьуьлдайла, шабаш вегьена кӀанзава
Полностью »I шабаш -а; м. (от др.-евр. sabbath - суббота) а) В народных поверьях: ночное сборище ведьм, колдунов и т.п., сопровождающееся диким разгулом. Шабаш на Лысой горе. б) расш.; разг. О диком разгуле. Под
Полностью »