араб, сущ.; -ди, -да; ар, -ри, -ра 1) гьакъикъатдин са гьи хиляй ятӀани гзаф чирвилер авайди, ахтармишунар тухунал машгъулди. Алимри лугьузвайвал, Къуба патан чилер инсаниятдин чарачара девирриз талукь тир материальный культурадин имаратралди девлетлу я. М. М. Лезги тӀвар алатӀа Чи чӀехи алим Гьажибег Гьажибегова лагьай гафар зи рикӀел хквезва: "Лезгийрин поэзияда лирикадин эсерар яратмишнавай Эминав барабар кас авач..." М. М. Дуьнья кӀвачел къарагъда. - Чи дестедик квай вирибуру гьарда вичин кьадардиз чӀехи халкьдин чӀехи алимрикай, шаиррикай, композиторрикай, игитрикай дамахдивди ихтилатна. А. Къ. Халкь. 2) дерин чирвилер авайди. Шумуд алим, шумуд абид Урусиятдиз фена хьи. Е. Э. Гьинава? Вучиз алим ва арифдиз и дуьнья икӀ пехир хьанва? Е. Э. Гьажимурад эфендидиз. 3) ( чӀехи гьарфуналди - А ) эркекдин хас тӀвар: Алим. Алиман хва Муртуз агакьнавай жегьил тир. 3. Э. Уртах цаз тадани.