БАГЪМАНЧИ

сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) Багъдин къаравул. Чи хуьруьз гзаф багълар авай, ирид багъманчи авай. Р. 2) Багъдихъ гелкъведайди, пешекар. Багъманчид вичин лап рикӀ алай са тар, Хъсандиз гелкъвез, гьикӀ битмишардатӀа, Инсанни гьакӀ чӀехи авуна кӀанда. Ш-Э. М. Инсансузриз лянет. Саимата кӀвенкӀвечи багъманчийрин кӀвалахдин тежрибадикай кхъенвай брошюраяр, статъяяр кӀелиз, вичин чирвилер хкажиз... хьана. С. М. Маяк Саимат.

БАГЪМАН
БАГЪМАНЧИВАЛ

Значение слова в других словарях