туьрк. сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) чуькьуьн. Ана басрухар гзаф хьана. Р. Басрухдикди тӀар хьана. Р. 2) кутугай къайда тахьуникди арадал атай къулайсузвал. Сифте йикъара кьуьруькар гзаф хьанатӀани, къвердавай ЦӀарудин басрухдикай хкатай калерал акваз-акваз мишреб къвезва. Б. Гь. Заз эвера.
* басрух(ар) гун гл.; 1) чуькьуьн. Са арадилай зун, кьулухъай басрух гуникди, михьиз ада атӀум хьана... Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз. 2) куьч. чӀуру кар авурдаз айибар гъун, тадияр гун. На заз басрухар гумир, зак тпахсирар квайди туш. Р. 3) куьч. гужар авун. МичӀи фурай экуь дуьньядал ахкъатай аждагьан катна, катна... эхирдай ам пачагъ авай шегьердиз акъатна. Ада мад халкьдиз басрухар гуз, гужар ийиз баишамишна. Ф. Нехирбандин хва.