БУКА

м и ж. разг. 1. буьгъуь (аялриз кичIерар гудай). 2. пер. акахь тийир атIугъай инсан; сидеть букой ччин чIурна, атIугьна ацукьун.
БУК
БУКАШКА

Значение слова в других словарях