БУШДИЗ

нар. 1) гъуьргъуьди яз. Идаз чатун ус. тӀардикай хъел атана, фена устӀардин кьилив, лагьана: На гуьрз гзаф бушдиз расна. Ф. Ирид юкӀ алай Магьамад пагьливан. 2) манасуз. Ингье кӀунтӀни экв. Бушдиз фенач вахт. Ш. Къ. Яргъалай кӀунтӀни аквада дагъ хьиз. Вахтар бушдиз акъудмир на, тади къачу, ахлад кӀвализ, КӀанибуруз мани бахша, вун чаз чидай Асеф ятӀа. Ас. М. Гъезелар. Синонимар: бушдаказ, ичӀидаказ. Антоним: кӀевидаказ, тӀарамдаказ.

БУШДАКАЗ
БУШКЪАБ

Значение слова в других словарях