ВАНУН

(-из, -на, -а) f. 1. səslənmək, səs vermək, səs çıxartmaq; səsi çıxmaq, səsi eşidilmək; ичӀи къапуни гзаф ванда. Ata. sözü boş qab cingildər; 2. səs salmaq, səs-küy salmaq, gurultu qoparmaq; ванмир əmr şəkl.: səs salma! səsini çıxartma! səssiz! sakit! sus! dinmə! danışma!; 3. məc. məşhur olmaq, gurultuya səbəb olmaq; * ваниз тун (ваниз гун) a) səsləndirmək; b) icb. məc. dilləndirmək, çalmaq; кьили ванун a) başa düşmək, dərk etmək, anlamaq, qanmaq; b) başı əlhəd daşına dəymək, səhvini başa düşərək ayılmaq, özünə gəlmək.